Tramwajowa "dziesiątka" w Łodzi to jedna z ważniejszych linii. Posiada też najwyższą w mieście częstotliwość kursowania - takt w dni robocze dochodzi do 6 minut.
Jej historia rozpoczęła się 12 listopada 1900, kiedy to linię 10 uruchomiono na trasie z placu Kościelnego przez Piotrkowską do Wodnego Rynku. Z dniem 24 maja 1903 docierać zaczęła do przystanku Rokicińska/Zagajnikowa, a w roku 1910 do krańca Rokicińska/Kunitzera. Kolejna zmiana trasy, przypadająca na rok 1924, to wydłużenie linii w północnej części przez Łagiewnicką do Rynku Bałuckiego, natomiast od roku 1925 linia zaczęła docierać do torów kolejowych na Widzewie. Jest to ostatni znany przebieg linii przez II wojną światową.
Według danych na 8 marca 1945 linia kursowała z Widzewa przez Piotrkowską, plac Wolności i 11 Listopada do przystanku Srebrzyńska/Letnia. Od października 1952 przeniesiona została na trasę przez aleję Mickiewicza i aleję Kościuszki (przez dzisiejszy węzeł Piotrkowska Centrum). Z dniem 1 czerwca 1969 trasę poprowadzono ulicami Letnią i Starą do Limanowskiego, a dalej do pętli Szczecińska, jednak już 3 maja 1971 skrócono ją do Kozin. W grudniu 1978 linia 10 dotarła do Marchlewskiego na Retkini, gdzie pozostała do dziś, kursując do pętli Wyszyńskiego. Ostatnie dwie zmiany trasy miały miejsce już w wolnej Polsce. 15 czerwca 1992 roku linię 10 wydłużono do pętli Augustów na Olechowie (swego czasu przewijała się nazwa Lermontowa), natomiast po przedłużeniu trasy przez osiedla Janów i Olechów Południe do pętli w nowo powstałej dzielnicy przemysłowej w rejonie stacji towarowej na Olechowie, "dziesiątka" dotarła tam właśnie.
Dziś linia 10 ma 19,8 kilometra długości i jest drugą pod tym względem linią tramwajową w Łodzi, nie licząc linii wyjeżdżających poza granice miasta. Swoje 32 przystanki pokonuje w 47 do 49 minut. Do jej obsługi delegowane są nowe w taborze MPK wagony PESA Swing 122NaL.
Jej historia rozpoczęła się 12 listopada 1900, kiedy to linię 10 uruchomiono na trasie z placu Kościelnego przez Piotrkowską do Wodnego Rynku. Z dniem 24 maja 1903 docierać zaczęła do przystanku Rokicińska/Zagajnikowa, a w roku 1910 do krańca Rokicińska/Kunitzera. Kolejna zmiana trasy, przypadająca na rok 1924, to wydłużenie linii w północnej części przez Łagiewnicką do Rynku Bałuckiego, natomiast od roku 1925 linia zaczęła docierać do torów kolejowych na Widzewie. Jest to ostatni znany przebieg linii przez II wojną światową.
Według danych na 8 marca 1945 linia kursowała z Widzewa przez Piotrkowską, plac Wolności i 11 Listopada do przystanku Srebrzyńska/Letnia. Od października 1952 przeniesiona została na trasę przez aleję Mickiewicza i aleję Kościuszki (przez dzisiejszy węzeł Piotrkowska Centrum). Z dniem 1 czerwca 1969 trasę poprowadzono ulicami Letnią i Starą do Limanowskiego, a dalej do pętli Szczecińska, jednak już 3 maja 1971 skrócono ją do Kozin. W grudniu 1978 linia 10 dotarła do Marchlewskiego na Retkini, gdzie pozostała do dziś, kursując do pętli Wyszyńskiego. Ostatnie dwie zmiany trasy miały miejsce już w wolnej Polsce. 15 czerwca 1992 roku linię 10 wydłużono do pętli Augustów na Olechowie (swego czasu przewijała się nazwa Lermontowa), natomiast po przedłużeniu trasy przez osiedla Janów i Olechów Południe do pętli w nowo powstałej dzielnicy przemysłowej w rejonie stacji towarowej na Olechowie, "dziesiątka" dotarła tam właśnie.
Dziś linia 10 ma 19,8 kilometra długości i jest drugą pod tym względem linią tramwajową w Łodzi, nie licząc linii wyjeżdżających poza granice miasta. Swoje 32 przystanki pokonuje w 47 do 49 minut. Do jej obsługi delegowane są nowe w taborze MPK wagony PESA Swing 122NaL.
![]() |
fot. Jakub Pietrasiak (CC BY-SA 4.0) |