Była często mylona z Ładą, ze względu na podobieństwo wizualne nadwozia. ZAZ 1102 Tavria, czyli subkompaktowy samochód osobowy, produkowano nie w Togliatti, ale w Zaporożu, w zakładach AvtoZAZ. Produkcja tego modelu trwała nieprzerwanie od 1988 do 2007 roku.
Skąd wzięła się Tavria? Pod koniec lat 60. XX wieku w Związku Radzieckim opracowano założenia konstrukcyjne, dotyczące parametrów technicznych nowoczesnego samochodu osobowego z przednim napędem. Pierwszy prototyp 3-drzwiowego hatchbacka o nazwie roboczej Pierspiektiwa powstał w 1970 roku. Ówczesne Ministerstwo Przemysłu Motoryzacyjnego ZSRR nie wydało wówczas zalecenia rozwijania projektu, mimo to kontynuowano testy i w roku 1973 stworzono trzy kolejne prototypy. Jeden z nich posiadał 2-drzwiowe nadwozie sedan. W 1975 roku zaprezentowano prototypowe modele, opracowane przy udziale konstruktorów z zakładów WAZ. Rozpoczęcie produkcji seryjnej zaplanowano na rok 1978, lecz wprowadzenie do produkcji seryjnej Forda Fiesty w roku wymusiło taką modernizację prototypów, by nowy model z ZSRR stał się konkurencyjny w stosunku do zachodnich pojazdów. Priorytet, jakim była w owym czasie Łada Samara, spowodował zamrożenie środków i dalsze opóźnienie rozpoczęcia seryjnej produkcji. Tę rozpoczęto dopiero w 1988 roku, niemal 20 lat po rozpoczęciu prac nad modelem.
Podstawowy i najczęściej spotykany model rodziny Tavria wyposażony był 3-drzwiowe nadwozie typu hatchback, dostosowane do przewozu 5 osób. Do napędu pojazdu zastosowano produkowany przez Melitopolską Fabrykę Silników (MeMZ), gaźnikowy, 4-cylindrowym silnik typu MeMZ-245 o pojemności skokowej 1091 cm³ i mocy 51 KM. Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną skrzynią biegów, poprzez którą napęd przenoszony był na koła przednie. Tavria posiada niezależne zawieszenie wszystkich kół. Z przodu zastosowano kolumny MacPhersona oraz teleskopowe amortyzatory hydrauliczne. Zawieszenie tylne stanowiły dwa podłużne wahacze oparte na sprężynach śrubowych oraz stabilizator poprzeczny i hydrauliczne amortyzatory teleskopowe.
W czerwcu 1998 roku w Kijowie zaprezentowano zmodernizowany przy udziale konstruktorów koreańskiego koncernu Daewoo model ZAZ 1102 Tavria Nova. Wprowadzone zmiany miały na celu podniesienie jakości montażu pojazdu i stosowanych materiałów. Stylizacja nadwozia została nieznacznie odświeżona poprzez zastosowanie nowego wzoru osłony wlotu powietrza. We wnętrzu wykorzystano nowy typ siedzeń i materiałów tapicerskich, zmieniona została kierownica oraz kolorystyka elementów z tworzyw sztucznych. W układzie jezdnym zmieniono amortyzatory oraz wprowadzono szersze koła, dzięki czemu poprawiono właściwości jezdne pojazdu. Zwiększona została wydajność układu hamulcowego oraz chłodzenia. Początkowo źródło napędu modelu Tavria Nova stanowił silnik MeMZ-245. W czerwcu 2000 roku do oferty dołączono mocniejszy silnik typu MeMZ-2457 o pojemności skokowej 1197 cm³ i mocy 58 KM. W tym samym roku na krótko wprowadzono silnik 1,1 o oznaczeniu MeMZ-246 wyposażony we wtrysk paliwa. W 2001 roku wdrożony został do produkcji nowy silnik MeMZ-3011 o pojemności skokowej 1299 cm³ i mocy 63 KM, a pod koniec 2002 roku jego odmiana MeMZ-3071 z wtryskiem paliwa, rozwijająca moc 66 KM. W 2006 roku ze względu na wprowadzenie na Ukrainie normy Euro 2, zaprzestano stosowania silników gaźnikowych.
Początkowo produkcję planowano zakończyć 1 stycznia 2007 roku, jednak zamówienia z rynku spowodowały, że ostatnie 2500 aut zostało wyprodukowane do 1 czerwca 2007 roku. Ciekawostkę stanowi fakt, że w styczniu 1995 roku firma Damis rozpoczęła montaż Tavrii w Polsce. Samochody składane były na terenie dawnych zakładów włókienniczych w Łodzi. Ze względu na konieczność spełnienia norm czystości spalin, samochody montowane w Polsce wyposażane były w katalizatory czeskiej firmy Drupol. Polskie przedsiębiorstwa dostarczały opony, świece zapłonowe, akumulatory oraz płyny eksploatacyjne.
Skąd wzięła się Tavria? Pod koniec lat 60. XX wieku w Związku Radzieckim opracowano założenia konstrukcyjne, dotyczące parametrów technicznych nowoczesnego samochodu osobowego z przednim napędem. Pierwszy prototyp 3-drzwiowego hatchbacka o nazwie roboczej Pierspiektiwa powstał w 1970 roku. Ówczesne Ministerstwo Przemysłu Motoryzacyjnego ZSRR nie wydało wówczas zalecenia rozwijania projektu, mimo to kontynuowano testy i w roku 1973 stworzono trzy kolejne prototypy. Jeden z nich posiadał 2-drzwiowe nadwozie sedan. W 1975 roku zaprezentowano prototypowe modele, opracowane przy udziale konstruktorów z zakładów WAZ. Rozpoczęcie produkcji seryjnej zaplanowano na rok 1978, lecz wprowadzenie do produkcji seryjnej Forda Fiesty w roku wymusiło taką modernizację prototypów, by nowy model z ZSRR stał się konkurencyjny w stosunku do zachodnich pojazdów. Priorytet, jakim była w owym czasie Łada Samara, spowodował zamrożenie środków i dalsze opóźnienie rozpoczęcia seryjnej produkcji. Tę rozpoczęto dopiero w 1988 roku, niemal 20 lat po rozpoczęciu prac nad modelem.
Podstawowy i najczęściej spotykany model rodziny Tavria wyposażony był 3-drzwiowe nadwozie typu hatchback, dostosowane do przewozu 5 osób. Do napędu pojazdu zastosowano produkowany przez Melitopolską Fabrykę Silników (MeMZ), gaźnikowy, 4-cylindrowym silnik typu MeMZ-245 o pojemności skokowej 1091 cm³ i mocy 51 KM. Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną skrzynią biegów, poprzez którą napęd przenoszony był na koła przednie. Tavria posiada niezależne zawieszenie wszystkich kół. Z przodu zastosowano kolumny MacPhersona oraz teleskopowe amortyzatory hydrauliczne. Zawieszenie tylne stanowiły dwa podłużne wahacze oparte na sprężynach śrubowych oraz stabilizator poprzeczny i hydrauliczne amortyzatory teleskopowe.
W czerwcu 1998 roku w Kijowie zaprezentowano zmodernizowany przy udziale konstruktorów koreańskiego koncernu Daewoo model ZAZ 1102 Tavria Nova. Wprowadzone zmiany miały na celu podniesienie jakości montażu pojazdu i stosowanych materiałów. Stylizacja nadwozia została nieznacznie odświeżona poprzez zastosowanie nowego wzoru osłony wlotu powietrza. We wnętrzu wykorzystano nowy typ siedzeń i materiałów tapicerskich, zmieniona została kierownica oraz kolorystyka elementów z tworzyw sztucznych. W układzie jezdnym zmieniono amortyzatory oraz wprowadzono szersze koła, dzięki czemu poprawiono właściwości jezdne pojazdu. Zwiększona została wydajność układu hamulcowego oraz chłodzenia. Początkowo źródło napędu modelu Tavria Nova stanowił silnik MeMZ-245. W czerwcu 2000 roku do oferty dołączono mocniejszy silnik typu MeMZ-2457 o pojemności skokowej 1197 cm³ i mocy 58 KM. W tym samym roku na krótko wprowadzono silnik 1,1 o oznaczeniu MeMZ-246 wyposażony we wtrysk paliwa. W 2001 roku wdrożony został do produkcji nowy silnik MeMZ-3011 o pojemności skokowej 1299 cm³ i mocy 63 KM, a pod koniec 2002 roku jego odmiana MeMZ-3071 z wtryskiem paliwa, rozwijająca moc 66 KM. W 2006 roku ze względu na wprowadzenie na Ukrainie normy Euro 2, zaprzestano stosowania silników gaźnikowych.
Początkowo produkcję planowano zakończyć 1 stycznia 2007 roku, jednak zamówienia z rynku spowodowały, że ostatnie 2500 aut zostało wyprodukowane do 1 czerwca 2007 roku. Ciekawostkę stanowi fakt, że w styczniu 1995 roku firma Damis rozpoczęła montaż Tavrii w Polsce. Samochody składane były na terenie dawnych zakładów włókienniczych w Łodzi. Ze względu na konieczność spełnienia norm czystości spalin, samochody montowane w Polsce wyposażane były w katalizatory czeskiej firmy Drupol. Polskie przedsiębiorstwa dostarczały opony, świece zapłonowe, akumulatory oraz płyny eksploatacyjne.
 |
| fot. Forum Samochody Świata |