Quantcast
Channel: Przednia Platforma Tramwaju
Viewing all 3791 articles
Browse latest View live
↧

ZAKOPANE: rewolucja - miasto chce uruchomić miejskie autobusy

August 31, 2015, 3:00 am
$
0
0
Niesamowite zjawisko! Zakopane zamierza uruchomić pierwsze dwie linie miejskich autobusów.

Jedna z tras to „pętla” Dworzec PKP – Olcza – Wojdyły – Dworzec PKP, druga to linia Cyrla – Dworzec PKP – Krzeptówki – Dworzec PKP – Cyrhla. Te dwie linie obsługiwane będą przez Spółkę Komunalną TESKO. Miasto zamierza jednak utrzymać w mieście transport prywatny, który jest w Zakopanem bardzo dobrze rozwinięty. Na jego podwalinach, uwzględniając wszystkie wytyczne, Zakopane zamierza stworzyć zintegrowany system transportu publicznego, z ewentualnymi dopłatami tam, gdzie będzie to konieczne.

Przyszłościowo władze miasta myślą też nad wprowadzeniem spójnej, jednolitej taryfy biletowej, która z pewnością wpłynęłaby korzystnie na funkcjonowanie komunikacji i zachęciła zarówno mieszkańców, jak i turystów do korzystania z niej. Ten milowy krok w Zakopanem, bodaj największym polskim mieście bez normalnej komunikacji, gdzie od lat panuje całkowita transportowa degrengolada, jest czymś wręcz niezwykłym. Być może w końcu uda się spowodować, że Zakopane zacznie być przyjazne samo w sobie?

Jak na razie Zakopane to jedyne miasto bez normalnego transportu miejskiego (zakopane.naszemiasto.pl)
↧
Search

"Czy wiesz, że...?" - historia tramwajowego pociągu z Bratysławy do Wiednia

August 31, 2015, 9:00 am
$
0
0
Podmiejskie koleje lokalne to nie tylko domena Polski i wąskotorówek, które wiją się wśród luźnej zabudowy na przedmieściach miast, niekoniecznie wielkich. Tego typu inwestycje łączyły także duże ośrodki miejskie, często nawet w sąsiednich krajach. Tak było w przypadku, o którym będzie dzisiaj.

Kolej podmiejska Bratysława-Wiedeń powstała w początkach XX wieku jako kolejowe połączenie o charakterze miejsko-podmiejskim między stolicą Cesarstwa, Wiedniem, a wówczas węgierską Bratysławą, noszącą w tamtym czasie nazwę Pozsony. Tę linię kolei dojazdowej o długości niemal 70 kilometrów uruchomiono w roku 1914, a więc krótko przed I wojną światową. Była to trasa elektryczna, łącząca w sobie cechy zarówno tramwaju, jak i pociągu. U początków idei tej trasy leży gwałtowny boom gospodarczy i demograficzny, jaki nawiedził Wiedeń w początkach XX wieku. Ze względu na niedostateczny rozwój sieci transportowych na wschodzie zdecydowano się na powzięcie projektu takiej kolejki. W roku 1904 powołano spółkę AG Elektrische Lokalbahn Wien – Landesgrenze nächst Hainburg, a w pięć lat później, po stronie węgiersiej, Pozsony Országhatárszéli Helyiérdekű Villamos Vasút (POHÉV). Budowę rozpoczęto latem roku 1911, by już w roku 1913 otworzyć pierwszy odcinek z Gross Schwechat do Fischamend. Pozostałe elementy trasy otwierano etapami do listopada 1914 roku, kiedy to cała trasa między Wiedeń Hauptzollamt a Pozsony stała się przejezdna.

Linia była od początku jednotorowa, a rozstaw szyn wynosił 1435 mm. Ze względu na różne systemy zasilania trasę podzielić można na trzy zasadnicze elementy. Początkowo wywoływało to sporo trudności, ponieważ pasażerowie musieli się przesiadać na trasie. Pierwsza część to miejskie torowisko w Wiedniu. Odcinek ten zaczynał się przy dzisiejszym Wien Mitte, a pierwszym przystankiem było Grossmarkthalle. Odcinek do Schwechat miał 12,5 kilometra i zasilany był prądem stałym 600 V. Podmiejski odcinek pomiędzy stacjami Gross Schwechat a Kittsee miał charakter typowej kolei zasilanej prądem zmiennym 16,5 kV. Jego długość wynosiła ponad 50 kilometrów. Transport odbywał się klasycznymi lokomotywami elektrycznymi z dołączonymi wagonami, tak więc pasażerowie podróżujący z Wiednia musieli się początkowo przesiadać. W Köpcsény, czyli Kittsee, będącym pierwszą stacją za granicą austriacko-węgierską, pasażerowie ponownie musieli przesiadać się do składów jadących do centrum Bratysławy. Trzeci odcinek bowiem, prowadzący do Pozsony, także miał tramwajowy charakter. Trasa o długości 6,5 kilometra zasilana była prądem stałym 550V. Od stacji Köpcsény (Kittsee) prowadziła ona przez Pozsonyligetfalu, dzisiejszą Petrzalkę, nad Dunaj, następnie wzdłuż ówczesnego Auparku i przez Most Franciszka Józefa (obecnie Stary Most) do centrum Pozsony. Stacją końcową według planów miał być Koronázási domb-tér, czyli nic innego jak dzisiejsze Námestie Ľ. Štúra. Ostatecznie jednak w centrum Pozsony powstała wielka pętla prowadząca z Koronázási domb-tér przez dzisiejsze Hviezdoslavovo námestie z powrotem na Most Franciszka Józefa. Ze względu na fakt, że w niektórych miejscach kolej podmiejska korzystała z miejskiej sieci tramwajowej o rozstawie 1000 mm, konieczne było dobudowanie dodatkowych szyn.

Po zajęciu Starego Mostu w Bratysławie przez wojska czeskie w grudniu 1918 połączenie skrócono do Kittsee, a wybuch wojny domowej na Węgrzech spowodował, że pociągi z Wiednia dojeżdżały tylko do Bergu. W roku 1920, po włączeniu części Kittsee do Czechosłowacji i przemianowaniu Pozsony na Bratysławę, połączenie wznowiono, jednak na granicy między austriackim Kittsee a czechosłowackim Kopčany odbywała się odprawa celna i paszportowa. W międzyczasie przebudowano zasilanie na odcinku Kopčany – Berg na prąd stały 550 V, dzięki czemu wystarczyło tylko przepięcie lokomotyw w Bergu, by kontynuować podróż. Kolej na całej trasie funkcjonowała do roku 1935. Potem zawieszono jej funkcjonowanie po stronie czechosłowackiej, uruchamiając wkrótce w jej miejsce tramwaj. Konieczne były wówczas przesiadki i dość kłopotliwa, piesza wędrówka przez granicę. W czasie II wojny światowej początkowo połączono kolejowo Wiedeń z bratysławską Petrzalką (wówczas Engerau), jednak działania wojenne, a w szczególności naloty alianckie na Wiedeń, spowodowały w roku 1945 przerwę w ciągłości kursów.

Po wojnie wznowiono kursy po stronie austriackiej, najpierw do Schwechat, a potem aż do Wolfsthal. Ze względów politycznych nie uruchomiono ponownie stacji Berg, która znalazła się tuż przy granicy z „blokiem wschodnim”. W Czechosłowacji linia została rozebrana z powodów politycznych i nigdy nie została odbudowana. W Austrii trasą tą kursują obecnie pociągi S-Bahn w ramach linii S7.

Pozostałości po kolejce na terenie bratysławskiej Petrzalki (Wikipedia)
A to już teren Austrii i pociąg linii S7 do Wolfsthal (Youtube.com)
↧
↧

MOJE PODRÓŻE: z wizytą na Żywiecczyźnie

September 1, 2015, 3:00 am
$
0
0
Koniec wakacji to dobry czas na podsumowanie niedalekich wypadów komunikacyjnych. Podczas lipcowego urlopu trafiłem m.in. do Żywca, znanego doskonale miasta w Beskidach, gdzie od ponad 40 już lat funkcjonuje sprawna komunikacja miejska.

Miejski Zakład Komunikacyjny w Żywcu rozpoczął swoją działalność 1 kwietnia 1970 roku. Zgodę na uruchomienie komunikacji miejskiej w Żywcu wyraził ówczesny minister gospodarki komunalnej decyzją z dnia 26 października 1970, który przydzielił miastu 5 autobusów marki "San" model H100B niezbędnych do uruchomienia pierwszej linii komunikacyjnej. Uroczyste przekazanie pięciu Sanów odbyło się na żywieckim Rynku. Po uroczystościach oficjalnych autobusy wykonały pierwszy kurs na trasie Browar – Świnna, przewożąc pasażerów za darmo. Organizacyjnie Zakład Komunikacji Miejskiej podlegał Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej, któremu dyrektorował wówczas Bolesław Twardowski. Pierwszym kierownikiem ZKM został Józef Salachna. Początkowo Zakład Komunikacji Miejskiej prowadził działalność na jednej linii Browar – Świnna. Później uruchomiono dalsze:

Linia 2: Dworzec PKP – Trzebinia,

Linia 3: Sporysz – Sienna,

Linia 4: Dworzec PKP – Oczków.

1 lipca 1975 roku MZK w Żywcu jako Zakład nr 3 weszło w skład nowo powstałego Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Bielsku-Białej, utworzonego z połączenia MPK Bielsko-Biała, MZK Oświęcim i MZK Żywiec oraz nowego Zakładu nr 4 w Kętach. Działalność Zakładu nr 3 w Żywcu od początku jego istnienia opierała się na połączeniach miasto-strefa podmiejska. Autobusy WPK kursowały wówczas do Radziechów, Siennej, Łodygowic, Oczkowa i dzielnicy Sporysza, a także do Świnnej i Trzebini. Niemal wszystkie linie Zakładu prowadziły przez Rynek – centralny punkt miasta. W roku 1977 Zakład nr 3 obsługiwał 6 linii. Do najbardziej popularnych należały linie: 1 (Świnna – Osiedle PKWN) oraz 5 (Rynek – Radziechowy).

Po 1982 zakład żywiecki stał się Zakładem nr 2 MPK Bielsko-Biała. Ostateczny podział zakładu bielskiego i żywieckiego nastąpił w 1990 roku, po wprowadzeniu nowego samorządu terytorialnego. W 1998 roku uruchomiono pętlę (dworzec MZK) przy ul. Browarnej, nieopodal kaplicy św. Floriana. W roku 2000 istniało 13 linii komunikacji miejskiej. Autobusy docierały również do Przybędzy, Międzybrodzia Żywieckiego i Międzybrodzia Bialskiego. 1 września 2009 została uruchomiona nowa linia 10 do Bystrej.

Aktualnie 35 autobusów żywieckiej komunikacji miejskiej wykonuje 263 kursy dziennie w dni robocze, 147 w soboty i 132 w niedziele i święta, obsługując także miejscowości w sześciu ościennych gminach tj. Czernichów, Lipowa, Łodygowice, Radziechowy-Wieprz, Świnna, Gilowice, a łączna długość linii wynosi 208 km.

Główną siłę transportową w Żywcu, podobnie jak w Oświęcimiu, stanowią autobusy DAB 12-1200B, których jest dokładnie 21. Pozostałe 14 sztuk do niskopodłogowe Solarisy i Neoplany, dzięki którym 40% taboru jest niskopodłogowe.

Komunikacją miejską w Żywcu dojechać można wszędzie, łącznie z Górą Żar w Międzybrodziu Żywieckim, gdzie dociera linia 17. Ceny za przejazd wahają się od 2,80 zł w granicach miasta do 3,60 zł za bilet podmiejski. Funkcjonuje także bilet godzinny w cenie 2,90 zł. Zakup biletów w autobusie odbywa się u kierowcy, który wydaje wydruk z kasy fiskalnej, pełniący funkcję biletu. W innych punktach sprzedaży dostępne są klasyczne bilety do kasowania.
Na początek taki smaczek: piękne Jezioro Żywieckie
Klasyk - DAB 12-1200B, na pętli w centrum miasta
A tutaj Solaris U10 tamże
Przystanek autobusowy przy dworcu kolejowym
A tak wyglądają żywieckie rozkłady jazdy
↧

"Tam pociągiem nie dojedziesz" Odcinek 37: Ustrzyki Dolne

September 1, 2015, 9:00 am
$
0
0
Stacja kolejowa w Ustrzykach Dolnych to ostatni duży obiekt w przebiegu Galicyjskiej Kolei Transwersalnej w granicach Polski. Pociągi zaczęły tam kursować linią 108 już w roku 1872. Wówczas stacja istniała pod nazwą Ustrzyki, i tak było do roku 1936. Potem, z przerwą pierwsze lata PRL, aż do dzisiaj nosi obecną nazwę.

Stacja składa się z jednego peronu, posiadającego dwie krawędzie. Poza tym istnieje lub istniało kilka torów dodatkowych, używanych przez składy towarowe. Pociągi przestały dojeżdżać do Ustrzyk już w listopadzie 2010 roku. 15 grudnia 2013 roku trasa ta została definitywnie wyłączona z eksploatacji przez PKP PLK.

Dworzec Ustrzyki Dolne (mapa.nocowanie.pl)
↧

CMK: Impuls z Newagu rozwinął prędkość 226 km/h!

September 1, 2015, 12:00 pm
$
0
0
Nowosądecki Impuls, nowy nabytek w parku taborowym Kolei Mazowieckich, podczas testów pojechał z prędkością 226 km/h na Centralnej Magistrali Kolejowej między Psarami a Górą Włodowską w okolicy Zawiercia. Liczący 35 km odcinek pokonał w ok. 9 minut. Pobił tym samym poprzedni rekord prędkości, który także należał do jednostki z NEWAGu.

Prowadzący skład kolejarze zgodnie twierdzą, że pojazd zachowywał się bardzo dobrze. Płynnie przyspieszał do prędkości 220 i mógłby pojechać więcej, gdyby była zgoda wydana przez Instytut Kolejnictwa.

Produkowany w Nowym Sączu pociąg to pojazd pięcioczłonowy, niskopodłogowy i jednoprzestrzenny. Jest w pełni przystosowany do potrzeb osób o ograniczonej możliwości poruszania się. Skład jest wyposażony m.in. w pełny monitoring wnętrza, klimatyzację, nowoczesny system informacji pasażerskiej, wi-fi i 2 toalety - w tym jedną przystosowaną dla osób niepełnosprawnych.

To pierwsza z nowej serii jednostek, zamówionych przez Koleje Mazowieckie niespełna rok temu. Koszt inwestycji to 257 mln zł brutto, z czego 82 mln zł pozyskano ze środków Unii Europejskiej.

fot.: biznes.onet.pl
↧
↧

MOJE PODRÓŻE: niespodziewany kurs na Rybnik

September 2, 2015, 3:00 am
$
0
0
Komunikacja miejska w Rybniku to wyłącznie autobusy. Do roku 1995 obsługą tras zajmował się Międzygminny Związek Komunikacyjny w Jastrzębiu-Zdroju. Wtedy to Rada Miasta Rybnika podjęła uchwałę o wystąpieniu z Międzygminnego Związku Komunikacyjnego w Jastrzębiu Zdroju i utworzeniu własnej jednostki zajmującej się całościowo sprawami związanymi z funkcjonowaniem transportu zbiorowego.

Rezygnując z niewystarczającego sytemu organizacji utworzono w Rybnickich Służbach Komunalnych pionierską na skalę kraju Służbę Transportu Zbiorowego, przejęła ona komunikację na terenie Miasta Rybnika i Gminy Jejkowice prowadząc 22 linie autobusowe obsługiwane przez PST Transgór oraz PKS Rybnik.

W następnych latach teren działania STZ zaczął się powiększać w związku z zawieraniem przez kolejne Gminy porozumień komunalnych z Miastem Rybnik w sprawie organizacji lokalnego transportu zbiorowego. Do znacząco poprawiających komunikacje w regionie można zaliczyć porozumienia zawarte z: Gaszowicami (1996), Kuźnią Raciborską (1999), Marklowicami (2000), Radlinem (2000), Rydułtowami (2001) i Pszowem (2001).

Od dnia 1 stycznia 2000 roku decyzją Rady Miasta Rybnika STZ wyłączono ze struktur RSK i utworzono samodzielny zakład budżetowy pod nazwą Zarząd Transportu Zbiorowego w Rybniku. Od czerwca 2002 roku siedziba ZTZ znajduje się w budynku Dworca Komunikacji Miejskiej przy ulicy Budowlanych 6 w Rybniku.

W dniu 17 listopada 2006 roku w rybnickiej komunikacji został skasowany ostatni bilet papierowy. Od 18 listopada 2006 roku funkcjonuje w ramach Elektronicznej Karty Miejskiej System Elektronicznego Poboru Opłat.

W Rybniku funkcjonuje 40 linii komunikacji miejskiej, z czego 4 to linie mikrobusowe, a dwie – N1 i N3 – stanowią komunikację nocną. Praktycznie wszystkie one spotykają się na Dworcu Komunikacji Miejskiej. We flocie obsługującej trasy znajdziemy najróżniejsze pojazdy, z przewagą Mercedesów i Jelczy. Na głównych przystankach funkcjonują tablice informacyjne, podające czas przyjazdu autobusu w czasie rzeczywistym.

Znany model rozkładu jazdy
Rybnicki SIP
Kawalkada Merdcedesów na Dworcu Komunikacji Miejskiej przy Budowlanych
Budynek dworca i zarazem siedziba ZTZ Rybnik. A w nim kasa, poczekalnia, toalety...
Na koniec, wyskakujący z przystanku Urszulanki, pekaesowski Jelcz, realizujący kurs do Radlina
↧

"Nocna szyna" Odcinek 109: Praga, linia 3

September 2, 2015, 9:00 am
$
0
0
Linia 3 zaczęła kursować ulicami Pragi 11 marca 1908 wskutek nadania numeru dotychczasowej linii Ob.

Początkowo kursowała na trasie Královská obora - II. restaurace - Výstaviště (dzisiejsza pętla) - Rudolfova - Belcrediho (Strossmayerovo náměstí) - Jateční ulice - Lanová dráha (U Letenského tunelu) - Dlouhá třída - Josefské náměstí (Náměstí Republiky) - Prašná brána - Panská - Václavské náměstí, U Špinků (Můstek) - Jindřišská - Marianská ulice - Zemské museum (Muzeum) - Táborská - (trasa Mezibranská - Anglická - Bělehradská v dnešních názvech) - Havlíčkova (Bělehradská) - Tylovo náměstí - Vávrova - Erbenova - Nuselské schody.

W roku 1910 została wydłużona do dworca winogradskiego, a potem do Elektrowni Holešovice na północy (1917), Michli i Spořilova na południu (1929). Rok 1933 przyniósł zmianę trasy do Vozowny Pankrac, a w roku 1936 linię wydłużono do dzielnicy Kobylisy. W roku 1957 linia kursowała już na trasie Vozovna Kobylisy - Budziejowicka, a od roku 1960 docierała aż na Kačerov. Rozwój linii 3 w południowej Pradze zakończył się wydłużeniem jej trasy do Pelc-Tyrolki w roku 1973.

W roku 1974 trasa została całkowicie zmieniona. Wówczas tramwaje kursowały na trasie: Sokolovská (Florenc) - Palmovka - Balabenka - Náměstí Lidových milicí. Trasa jej wydłużana była także do Harfy i Starego Hloubietina. Koniec konców, w roku 1977, na kilka miesięcy zniknęła z ulic, by wrócić w roku 1978 na trasie Nový Hloubětín - Národní divadlo - Nádraží Braník. W latach 80. wydłużono ją najpierw do Nowego Hloubietina, a potem do Lehovca, dokąd kursowała aż do 2012 roku. W międzyczasie na południu pzedłużono "trójce" bieg aż do Osiedla Modrzany. Od roku 2012 linia 3 jest jedną z linii magistralnych i kursuje z Kobylisów przez Palmovkę i centrum do Osiedla Modrzany (pętla Levskeho), kończąc w co drugim kursie przy Dworcu Branik.






fot. Jagro (CC BY-SA 3.0, cs.wikipedia.org)
↧

KRAKÓW: rusza odbudowa Węzła Rudno

September 3, 2015, 3:00 am
$
0
0
Budowa uzupełnienia niekompletnego Węzła Rudno w ciągu autostrady A4 staje się faktem. Obecnie Węzeł Rudno umożliwia zjazd z A4 z kierunku Katowic na drogę powiatową Krzeszowice - Alwernia oraz wjazd na autostradę w kierunku Krakowa. Dzięki inwestycji, do węzła po północnej stronie autostrady, zostaną dobudowane łącznice oraz rondo umożliwiające zjazd z autostrady od strony Krakowa oraz wjazd na A4 w stronę Śląska.

Stalexport informuje, że inwestycja ta została przyspieszona o kilka lat, ze względu na znaczenie gospodarcze i owocną współpracę z samorządami. Pytanie tylko, po co było zamykać tę część zjazdu trochę lat wstecz? Przebudowa tego fragmentu autostrady powinna zakończyć się w pierwszym kwartale 2017 roku. Inwestycja pochłonie ok. 7,7 mln zł. Do tego czasu należy się w tym miejscu spodziewać utrudnień, zwężeń jezdni i ograniczeń prędkości do 80 km/h.


↧
Search

Stacje kolejowe Polski - Komańcza

September 3, 2015, 9:00 am
$
0
0
Póki trwają wakacje i łupkowianką ponownie kursują składy pasażerskie, muszę koniecznie umieścić w tym cyklu stację w Komańczy - jedną z najważniejszych na całej trasie linii kolejowej 107.

Stację otwarto 12 listopada 1872 roku, wraz z całą przeprawą kolejową w dolinie Osławy. Od tego czasu praktycznie się nie zmieniła. Niewielki, piętrowy budynek wyposażony we wszelkie atrybuty funkcjonalnej prowincjonalnej stacyjki, stoi do dziś i nie straszy, mimo utraty swoich podstawowych funkcji parę lat wstecz. Stacja znajduje się w samym centrum miejscowości, tuż obok rynku i drewnianego kościoła. Od strony drogi w budynku stacji działają punkty usługowe.

Stacja składa się zasadniczo z jednego peronu, wyłożonego betonowymi płytami. Pozostałe trzy tory dla ruchu pasażerskiego dostępne są z poziomu ziemnego wału, imitującego peron, co jest charakterystyczne dla bieszczadzkiego krajobrazu w ogóle. Stacja sterowana jest za pomocą semaforów kształtowych. Na głowicy od strony Łupkowa, za zespołem rozjazdów, znajdziemy most stalowy nad rzeką Barbarką.





↧
↧

EUROPA: imigranci paraliżują kolej międzynarodową w Europie Środkowej i Zachodniej

September 3, 2015, 12:00 pm
$
0
0
Fala imigrantów, uciekających z Syrii i innych państw do krajów Europy Zachodniej, zaczyna już zagrażać spójności i stabilności transportu kolejowego na terenie Unii Europejskiej. We wtorek węgierskie władze zdecydowały o zamknięciu na godzinę Keleti Palyaudvar, jeden z największych dworców w Budapeszcie, odprawiający międzynarodowe pociągi m.in. do Polski, Austrii i Niemiec. Tłumy uciekinierów z regionów ogarniętych walkami zbrojnymi szturmują bowiem pociągi, chcąc nielegalnie przedostać się dalej, do wnętrza UE. Węgierskie władze robią co mogą, by uniemożliwić im wyjazd z Węgier. Imigranci nie są wpuszczani do pociągów, są także wypraszani z dworców kolejowych. W Budapeszcie, jak i w całym kraju zresztą, zapanował kolejowy chaos, którego nie sposób ogarnąć. Prawdopodobnie epizod z zamknięciem stacji nie był jedynym tego typu zdarzeniem.

Pociągi jadące z Polski do Budapesztu skrócone zostały, decyzją MAV, do stacji Szob na granicy słowacko-węgierskiej. Chodzi o międzynarodowe składy Chopin i Silesia. Podobna praktyka dotyczy także pociągów z Austrii i Niemiec, m.in. z Wiednia czy Monachium. Zresztą nie tylko Węgrzy borykają się z problemem napływu imigrantów. Spędza on sen z powiek także Francuzom, zwłaszcza w miejscowości Calais, gdzie rozpoczyna się Eurotunnel pod Kanałem La Manche. Media donoszą, że widziano tam ludzi, którzy próbowali pokonać tunel na dachach pociągów. Pojawienie się na torach osób postronnych wywołało przerwę kursowaniu składów Eurostar z Francji do Wielkiej Brytanii.

Obrazki z Keleti Palyaudvar w Budapeszcie (fot.: wiadomosci.dziennik.pl)
↧

KRAKÓW: przygotowania do Światowych Dni Młodzieży 2016

September 4, 2015, 3:00 am
$
0
0
W przyszłym roku, między 26 a 31 lipca, odbędą się w Krakowie Światowe Dni Młodzieży. Miasto spodziewa się z tego tytułu nawet kilku milionów gości. Na taką okoliczność musi się przygotować najlepiej, jak to tylko możliwe, a zostało jeszcze tylko 11 miesięcy.

Rozpoczęły się już pierwsze prace związane z rozbudową górnej płyty dworca autobusowego. Ma to na celu zwiększenie jego przepustowości. Na 1,3 tys. metrów kwadratowych, układających się w kształt litery L, powstanie 6 nowych stanowisk do odjazdu autobusów. Dziś dworzec dysponuje 32 stanowiskami. Dworzec będzie wprawdzie udostępniony już na ŚDM, ale koniec prac zaplanowano dopiero na późną jesień 2016.

Bardzo prawdopodobnym jest, że podczas trwania ŚDM pielgrzymi i goście będą korzystać z komunikacji miejskiej za darmo. ZIKiT zapowiada pełną mobilizację całego dostępnego taboru tramwajowego i autobusowego, a także zakończenie wszystkich najważniejszych prac infrastrukturalnych, jak choćby budowy drogi z Brzegów w rejon węzła S7 Rybitwy. Niewykluczone, że krakowski organizator komunikacji będzie musiał wypożyczyć tabor spoza Krakowa.

W przypadku darmowej komunikacji nie wiadomo jeszcze, czy do poruszania się po Krakowie będzie konieczna wejściówka na ŚDM, czy też inny rodzaj potwierdzenia. Wszystko jednak wskazuje na to, że nic nie zagrozi tej darmowej opcji.

↧

"Komunikacja w kulturze" - "Następna stacja" Taco Hemingway'a

September 4, 2015, 9:00 am
$
0
0
W ostatnim czasie moją uwagę w radiu przykuł, o dziwo, zgrabny rap. Nie wiedziałem co to, gdy podczas planowania kolejnej podróży z mapą w ręce słuchałem popołudniowej Trójki, ale „Następna Stacja” nie mogła ujść mojej uwadze.

Za utwór odpowiada Taco Hemingway, czyli Filip Szcześniak, polski raper-samozwaniec, urodzony w Kairze, wychowujący się w Chinach i Polsce. Pod koniec zeszłego roku ukazał się jego „Trójkąt Warszawski”, płyta o miłości, młodości, dzieciństwie i wielkiej Warszawie. "Następna stacja" z kolei jest jednym z utworów zawartych na najnowszym projekcie artysty, EPce "Umowa o dzieło".Jest to jeden z tych utworów, który opowiada o stolicy przez pryzmat jednego z jej symboli – warszawskiego metra. Nazwy kolejnych stacji dopełniają pełne emocji i przemyśleń wersy, składając wszystko w wielkomiejską opowieść o młodym chłopaku. Nic tak nie oddaje realizmu tego miasta, jak ten właśnie utwór. Nie ma w nim zachwytów, kolorów, nie ma ubarwiania szarości. Jest szczera prawda. I tylko taka.


Jarzyna miał urodziny, pojechałem na Młociny
Rano kac dopiero przyszedł, gdy mijałem Wawrzyszew
Stale pijany, mijam stare Bielany
Stale nabuzowany, w starych ubraniach, stale zaspany
Jakbym był religijny, to bym poszedł na spowiedź
Ale mam kłopoty z Bogiem, myślę widząc Słodowiec
Powietrza wylot gdzieś przy metrze Marymont
Znów nie starczyło mi na wydech, muszę wyjść na ląd
Jedząc kanapkę, strasznie mlaszcze chłopak
A to dopiero Plac Wilsona, chyba zaraz skonam
Artysta z teką myśli, że jest Matejką, a może Banksym
Ale brak mu wyobraźni, zaraz Dworzec Gdański
(NASTĘPNA STACJA) Ratusz Arsenał
Przedniojęzykowe "Ł", ja cierpię katusze teraz
Zamykam oczy i wróżę, że to już Świętokrzyska
Wraz z kababem wsiedli ludzie, mieląc mięso w pyskach

(NASTĘPNA STACJA) litr wina i pół wódki
I sześć szlugów, byś palił i snuł smutki
(NASTĘPNA STACJA) litr wódki i pół wina
Koniec lipca, za chwilę już znów zima
Jak partyzant w tym smutnym jak pizda mieście
Kac gigant i pizza na tłustym cieście
(NASTĘPNA STACJA) w tym smutnym jak pizda mieście
Kac gigant i pizza na tłustym cieście

Słyszę grę na krześle, to musi być Centrum
Nawet nieźle, niech ktoś werbel mu kupi i wręczy mu
Męczy mnie ból, gdy mijam Politechnikę
Jakiś typ chce moje miejsce chyba, stoi i łypie
(NASTĘPNA STACJA) Pole Mokotowskie
Zakonnica zasmucona czyta słowo boskie
W wagonie głucha cisza, zaraz Metro Racławicka
Wszyscy trochę zaniedbani, każdy pas zaciska
Panowie bez żon, penisy ich świerzbią
Rozmawiają o kobietach, kiedy mijamy Wierzbno
Język spotyka zęby, a tam wina posmak
Ale to już ostatnia kropla, zaraz Wilanowska
Wyjść muszę, już nie mogę dłużej
Deszcze, burze od skroni po móżdżek, tu dopiero Służew
Już wiem, znowu nie uzupełniłem płynów
Butle wody wprawiam w ruch, synu, już Ursynów
Chyba fatalnie widzę, muszę ściąć włosy
Mam tego już naprawdę dosyć, mijam Stokłosy
Wczoraj demony, chyba piłem z nimi kielich
Błagały, żebym dzielił się z nimi, zaraz Imielin
A teraz bądźcie cisi jak jacyś mnisi z Shaolin
Bardzo mnie głowa boli, no słyszę, zaraz Natolin
I nagle wiem, że wpadłem w tarapaty
Ostatnia stacja, Kabaty

(NASTĘPNA STACJA) litr wina i pół wódki
I sześć szlugów, byś palił i snuł smutki
(NASTĘPNA STACJA) litr wódki i pół wina
Koniec lipca, za chwilę już znów zima
Jak partyzant w tym smutnym jak pizda mieście
Kac gigant i pizza na tłustym cieście
(NASTĘPNA STACJA) w tym smutnym jak pizda mieście
Kac gigant i pizza na tłustym cieście

Rodzina się pewnie modli i tęskni
Pewnie na pielgrzymce są u Matki Boskiej Licheńskiej
Bo ten melanż trwał mniej więcej ile Kongres Wiedeński
Ale wracam, łapię metro, stacja Dworzec Wileński
IPhone dzwoni, ale nie mam chęci na rozmowy
Stoi praska dziunia w stroju disco-barokowym
Teraz pociąg mija szybko stację Stadion Narodowy
Kupowało się tu GTA, no i Eminema album nowy
Centrum Nauki Kopernik
Chłopak w dredach trzyma plecak, w tym plecaku ma zielnik
Wciąż pijany, marihuany woń łagodzi skroń
Uśmiecham się doń, wychodzi jednak jakiś bezczelny
Akordeonista wsiadł na stacji Uniwersytet
Kocha grać cygańskie rytmy, ale lubi też krzyczeć
Daję mu dwa złote, bowiem również lubię muzykę
Choć w sumie wagon metra mu rujnuje akustykę
Metro Świętokrzyska
Wraz z kebabem wsiedli ludzie, mieląc mięso w pyskach
Jedna bestia, trza jej zdobyć sto pęset
Ostry sosik plami bluzę gdzieś przy Rondo ONZ
Mógłbym dobę tak się wgapiać w niego
Zwykła podróż metrem, ile tu jest wrażeń z tego
Ale koniec tej przejażdżki, muszę wyjść, znowu patrzeć w niebo
Ostatnia stacja, Rondo Daszyńskiego

(NASTĘPNA STACJA) litr wina i pół wódki
I sześć szlugów, byś palił i snuł smutki
(NASTĘPNA STACJA) litr wódki i pół wina
Koniec lipca, za chwilę już znów zima
Jak partyzant w tym smutnym jak pizda mieście
Kac gigant i pizza na tłustym cieście
(NASTĘPNA STACJA) w tym smutnym jak pizda mieście
Kac gigant i pizza na tłustym cieście


Okładka EPki "Umowa o dzieło"
↧

KRAKÓW: Kraków Business Run 2015 - zmiany w komunikacji miejskiej

September 4, 2015, 12:00 pm
$
0
0
W związku z organizowanym w niedzielę, 6 września, biegiem Kraków Business Run 2015, w godzinach około 10:00 - 14:00 wyłączony zostanie ruch pociągów tramwajowych między Filharmonią a skrzyżowaniem z ulicą Świętej Gertrudy. W związku z tym, zostaną wprowadzone następujące zmiany w funkcjonowaniu Komunikacji Miejskiej w Krakowie:

Linie tramwajowe:

  • Linia 0 – kursować będzie po zmienionej trasie: Muzeum Inżynierii Miejskiej – Poczta Główna bez zmian, następnie ul. Westerplatte, Pawią do Dworca Towarowego. Trasa linii 0 w relacji Muzeum Inżynierii Miejskiej – Kopiec Wandy pozostanie bez zmian;
  • Linia 1– kursować będzie po zmienionej trasie: Wzgórza Krzesławickie – przystanek „Starowiślna” bez zmian, następnie ul. Dietla, Stradomską, św. Gertrudy do Poczty Głównej, gdzie linia powróci na swoją stałą trasę do Wzgórz Krzesławickich;
  • Linia 2– kursować będzie po zmienionej trasie: Salwator – przystanek „Filharmonia” bez zmian, następnie ul. Straszewskiego, Piłsudskiego, al. 3 Maja do Cichego Kącika;
  • Linia 4– podzielona zostanie na dwie części:
Wzgórza Krzesławickie – Poczta Główna - Dajwór 

Bronowice Małe - Filharmonia - Zwierzyniecka - Salwator

  • Linia 6– kursować będzie po zmienionej trasie: Kurdwanów – przystanek „Stradom” bez zmian, następnie ul. Dietla, Starowiślna do Poczty Głównej i dalej ul. św. Gertrudy do przystanku „św. Gertrudy” gdzie linia powróci na swoją stałą trasę do Kurdwanowa;
  • Linia 8– podzielona zostanie na dwie części:
Borek Fałęcki – Stradom - Dietla - Starowiślna - Poczta Główna - św. Gertrudy - Borek Fałęcki

Bronowice Małe - Filharmonia - Zwierzyniecka - Salwator

  • Linia 13– kursować będzie po zmienionej trasie: Nowy Bieżanów – Wawel - św. Getrudy - Lubicz - Rakowicka - Cmentarz Rakowicki;
  • Linia 20– podzielona zostanie na dwie części:
Mały Płaszów – Dworzec Główny - Basztowa - Długa - Dworzec Towarowy

Bronowice Małe - Filharmonia - Zwierzyniecka - Salwator
  • Linia 24 – podzielona zostanie na dwie części:
Kurdwanów – Starowiślna - Dietla - Stradomska - św. Gertrudy - Poczta Główna - Kurdwanów

Bronowice - Tatr Bagatela - Piłsudskiego - Cichy Kącik

Linie autobusowe:

  • Linia 504– kursować będzie po zmienionej trasie: Centrum JP II – Plac Wolnica bez zmian, następnie ul. Dietla, Konopnickiej, Zwierzyniecką do ul. Straszewskiego, gdzie linia powróci na swoją stałą trasę do Cracovii Stadion. Na trasie objazdowej autobusy tej linii nie będą zatrzymywały się na istniejących przystankach. Przystanek „Filharmonia” w kierunku pętli „Cracovia Stadion” dla linii 504 na czas prowadzenia objazdu zostanie zawieszony.
Uruchomiona zostanie zastępcza linia autobusowa numer 708, spinająca ze sobą porozdzielane linie tramwajowe, kursująca na trasie:

STAROWIŚLNA – Dietla, Konopnickiej, aleje Trzech Wieszczów, Pawia, Warszawska, Plac Matejki, Basztowa - DWORZEC GŁÓWNY (powrót: ul. Pawia).

Linia 708 będzie zatrzymywać się na następujących przystankach: 
  • Starowiślna - przystanek początkowy w zatoce autobusowej w ul. Dietla w kierunku mostu Grunwaldzkiego, przystanek końcowy w zatoce autobusowej w ul. Dietla w kierunku Hali Targowej, 
  • Stradom - w obu kierunkach, 
  • Jubilat - w obu kierunkach, 
  • Cracovia - w obu kierunkach, 
  • Plac Inwalidów - w obu kierunkach, 
  • Nowy Kleparz - w obu kierunkach, 
  • Politechnika - w obu kierunkach, 
  • Dworzec Główny - przystanek końcowo-początkowy w ul. Basztowej przed skrzyżowaniem.
Linia 708 kursować będzie z częstotliwością co 10 minut w godzinach 10:00 – 14:00.


↧
↧

CZĘSTOCHOWA: z tramwaju na Parkitkę nici! Gratulujemy pomysłowości!

September 5, 2015, 3:00 am
$
0
0
Częstochowska sieć tramwajowa nie zostanie rozbudowana zgodnie z oczekiwaniami społecznych autorów koncepcji rozwoju. Nie powstanie ani przedłużenie linii w dzielnicy Północ, ani nowa odnoga na Parkitkę. Jedynie domknięcie pętli rakowskiej ma szansę zostać zrealizowane. Plany budowy węzła przesiadkowego w rejonie dworca kolejowego Raków przewidują bowiem pozostawienie miejsca pod przyszłe tory tramwajowe.

Miasto argumentuje, że przed budową nowych tras trzeba przeprowadzić remont starej, wymienić tabor i zabudować co najmniej 2 trójkąty manewrowe, by jakikolwiek wypadek na trasie nie paraliżował tramwajów w mieście. I pięknie, brzmi nawet rozsądnie, aż do momentu, w którym okazuje się, że mieszkańcy wolą do szpitala na Parkitce dojeżdżać autobusem. Doprawdy? A niby czym innym mają dojeżdżać?

W Częstochowie panuje prawdziwy komunikacyjny burdel. Po latach remontów autobusy jeżdżą pokrętnymi trasami, które utrwaliły się w gustach i oczekiwaniach mieszkańców. Nie ma prostych węzłów przesiadkowych, integracja transportu jest iście radziecka, ponadto plątanina tras wydłuża czas przejazdu. Teraz jest ostatnia szansa na duże unijne pieniądze dla Polski. Częstochowa mogłaby z tej szansy skorzystać. Częstochowa jednak tę okazję przegwizda, a tramwaj na Parkitkę może nie powstać przez najbliższe 50 lat…

Rejon domniemanej pętli tramwajowej przy szpitalu na Parkitce, która może nigdy nie powstać...
↧

Historia polskiej komunikacji - tramwaje Herbrand

September 5, 2015, 9:00 am
$
0
0
Dla Łodzi historia tramwaju elektrycznego zaczyna się wraz z rokiem 1898 i dostawą wagonów z fabryki Wagonfabrik A. G. vorm. Paul Herbrand et C-ie. Köln-Ehrenfeld. Popularne tramwaje Herbrand były też nazywane Herbrand VNB-125, ze względu na zastosowane w nich silniki od AEG. Z czasem pojawiły się kolejne typy tramwajów: Herbrand U-107c oraz Herbrand GE-58. Wszystkie te nazwy pochodziły od typów silnika. Przyjęły się i towarzyszyły tramwajom przez cały okres ich eksploatacji.

Wagony były dwuosiowe. Wszystkie trzy typy miały drewnianą konstrukcję pudła wagonu. Zasilanie tramwaju odbywało się przy pomocy pałąka, zakończonego odbierakiem typu rolkowego. Pomosty wagonów były niczym nie osłonięte, motorniczy był narażony na wszelkie wpływy atmosferyczne, z których najdokuczliwsze były mróz, deszcz i wiatr. Tramwaje były dwustronne i dwukierunkowe.

Motorniczy prowadził tramwaj stojąc przez całą trasę. Trójnożne metalowe stołki o niewielkich drewnianych siedziskach wprowadzono w 1936 i motorniczy mógł początkowo na nich przysiąść dopiero w końcowym odcinku trasy. Wagony nie były ogrzewane. Nie miały kierunkowskazów ani świateł hamowania. Motorniczy dla celów ostrzegawczych posługiwał się ręcznym dzwonkiem osadzonym na korbie hamulca. Pasażerowie siedzieli tyłem do okien na drewnianych długich ławkach umocowanych pod ścianami wzdłuż wagonu. Na dwóch ławkach mogło usiąść 20 pasażerów oraz dodatkowo na stojąco mogło jechać 24 pasażerów. Wnętrze wagonu po zmroku było oświetlone żarówkami elektrycznymi.

Tramwaje tego typu przestały kursować ulicami Łodzi liniowo w roku 1958. Ale to nie było jedyne miasto, w którym można było spotkać Herbrandy. Do roku 1961, po modernizacjach i montażu m.in. ogrzewania, kursowały one w Szczecinie, a także np. w Bydgoszczy.

Wagon Herbrand GE-58 (fot. ze zbiorów Muzeum MPK Łódź)
↧
Search

Finnair dołoży lotów latem 2016 - także w nowych kierunkach!

September 6, 2015, 3:00 am
$
0
0
Finnair zwiększy częstotliwość lotów i rozpocznie loty na nowych trasach w sezonie letnim 2016. W siatce połączeń Finnaira znajdzie się między innymi Svalbard – norweski archipelag na Oceanie Arktycznym.

Finnair to pierwsza linia lotnicza, która będzie obsługiwać międzynarodowe połączenia rejsowe do Svalbardu. Od 1 czerwca do 27 sierpnia 2016 z Helsinek do tego położonego najdalej na północ portu lotniczego na świecie loty będą się odbywać trzy razy w tygodniu. Svalbard, znajdujący się pomiędzy Norwegią a biegunem północnym, to kraina dziewiczej arktycznej natury.

Finnair otworzy także połączenia do Edynburga, które będą się odbywać od 18 kwietnia do 27 października. Połączenie do duńskiego Billund na Półwyspie Jutlandzkim, od 4 kwietnia 2016, będzie z kolei obsługiwane przez cały rok. Nowe loty rejsowe zastąpią loty czarterowe na greckie wyspy – Zakintos, Skiathos, Santorini, Mytilene i Prevezę. Zamiana połączeń czarterowych na rejsowe obejmie także loty do Rimini i Werony we Włoszech oraz Warny w Bułgarii.

Częstotliwość lotów Finnaira do Chorwacji będzie dalej rosła – od 20 czerwca do 12 września będą się odbywać dwa loty tygodniowo do Puli, pojawią się też dodatkowe dwa połączenia w tygodniu do Splitu. Finnair lata także do Dubrownika i obsługuje w sumie 14 lotów tygodniowo do Chorwacji. Wszystkie z nich zostały skoordynowane z połączeniami do miast w Azji, by zaspokoić rosnące zapotrzebowanie klientów azjatyckich na podróże w rejon Morza Adriatyckiego.

fot. Finnair

↧

Tramwaje w Polsce - Wrocław, linia 17

September 6, 2015, 9:00 am
$
0
0
Wrocławska linia tramwajowa numer 17 kursuje pomiędzy pętlami Klecina i Sępolno. Jest to jedyny tramwaj dojeżdżający do tej południowej dzielnicy miasta. Trasa liczy nieco ponad 12 kilometrów, pokonywanych w czasie mniej więcej 45 minut.

Trasy tej dotyczą dwie ciekawe informacje. Po pierwsze, torowisko na końcowym odcinku do Kleciny stanowi najdłuższy we Wrocławiu odcinek jednotorowy, choć nie jedyny. Ponadto pętla Klecina, podobnie jak ta przy alei Marcina Kromera, jest pętlą zawiniętą, czyli tramwaje objeżdżają ją zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a przystanki zlokalizowane są w jej wnętrzu.





Uciekająca "siedemnastka" na Sępolnie
↧
↧

WARSZAWA: dwa tygodnie bez tramwajów na Bielanach

September 6, 2015, 12:00 pm
$
0
0
W dniach od 7 do 21 września prowadzone będą prace na sieci tramwajowej w ciągu ulicy Marymonckiej w Warszawie,

Tramwaje Warszawskie skrócą w tym czasie trasy linii 6 i 17 do pętli Metro Marymont.

Na trasie nieczynnej dla tramwajów kursować będzie zastępcza linia autobusowa Z17, która kursować będzie co 8-10 minut:

PL.WILSONA– Słowackiego – Marymoncka – Trasa Mostu Skłodowskiej-Curie – 30 Pułku Strzelców Kaniowskich (powrót: Nocznickiego) – METRO MŁOCINY

↧

SANOK: Autosan powoli w górę

September 7, 2015, 3:00 am
$
0
0
Przed sanockim Autosanem pojawia się szansa na wyjście z dołka. Niebawem do stolicy, na zamówienie nowego warszawskiego przewoźnika, czyli Europa Express, dotrzeć mają, opóźnione co prawda, 32 autobusy Sancity 9 LE. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że do tej grupy dołączy kolejnych 50 pojazdów.

Autosan ma spore problemy finansowe, choć nie zaprzestaje produkcji. Załoga pracuje na 2 zmiany bez wolnych sobót, żeby jakoś nadgonić trudną sytuację. W roku 2013 gruchnęła wiadomość o postawieniu spółki w stan upadłości. Od tego czasu syndyk pięciokrotnie próbował sprzedać zakład nowemu podmiotowi, jednak nie wpłynęły żadne oferty. Ostatnia cena Autosana do 37 milionów złotych. Kolejna oferta sprzedaży zakładu przewidziana została na tzw. sprzedaż z wolnej ręki, co ma potencjalnie zwiększyć zainteresowanie inwestorów. Warunkiem jest kontynuowanie produkcji autobusów.

W tym roku, poza wspomnianymi już 32 egzemplarzami dla Warszawy, z Sanoka wyjechały pojedyncze sztuki dla Krosna i Elbląga, a 12 autobusów kupiła spółka Pol-Miedź Trans. Autosan zbliżył się więc już do poziomu sprzedaży z roku 2014, a kolejne zamówienie może podnieść jego notowania.

Fabryce życzymy jak najlepiej!

fot. Lowdown CC BY-SA 3.0 (Wikipedia)
↧

"Czy wiesz, że...?" - przegubowy autokar turystyczny Neoplan Jumbocruiser

September 7, 2015, 9:00 am
$
0
0
Na świecie produkowano już wiele typów autobusów, toteż żaden nowy pojazd nie powinien nikogo dziwić. Jednak przyznajcie, że model, o którym opowiem dziś, jest czymś niezwykłym i unikatowym. Mowa o autokarze Neoplan Jumbocruiser, w którym nie byłoby nic szczególnego, gdyby nie… przegub!

Pierwszy i jedyny turystyczny, dwupokładowy autokar przegubowy, produkowany był przez niemieckiego Neoplana w latach 1973-1993. Ten dwupokładowy, klimatyzowany autokar oferował ponad 100 miejsc siedzących dla pasażerów. Przy wysokości 4 metrów ważył aż 28 ton. Posiadał silnik z Mercedesa-Benza o mocy 443 KM, zblokowany automatyczną przekładnią Allison HAT 750 CR.

Autobusy tego typu spotkać można było, i nawet można do dziś, w Niemczech, Włoszech czy Szwajcarii. Dołączone poniżej zdjęcie prezentuje ostatni typ Jumbocruisera w Dover, w Wielkiej Brytanii.


↧
Viewing all 3791 articles
Browse latest View live
Search