Natchnięty ostatnio historią Czarnej Wołgi, którą straszono dzieci w czasach PRL, poświęcę dzisiejszy wpis właśnie Wołdze, czyli samochodowi osobowemu GAZ-21 Wołga. Był to samochód osobowy klasy średniej wyższej, produkowany w radzieckich zakładach GAZ w Gorkim w latach 1956–1970. Oprócz sedana GAZ-21, produkowano też kombi GAZ-22 i specjalną mocniejszą wersję GAZ-23. Samochód ten był także przedmiotem szerokiego eksportu, w tym do krajów zachodnich. Oprócz użytku prywatnego, powszechnie używany był jako taksówka i samochód służbowy dla funkcjonariuszy państwowych w krajach bloku wschodniego, w tym Polsce. Zbudowano 639 478 Wołg pierwszego modelu, razem z wersją kombi.
GAZ M-21 Wołga, bo tak wcześniej oznaczano te samochody, był następcą samochodu M-20 Pobieda. Prace nad nowocześniejszym samochodem średniej klasy rozpoczęto w zakładach GAZ w 1951 roku. Dla ułatwienia produkcji zachowano ten sam rozstaw osi, co w M-20 (2700 mm), ale Wołga otrzymała obszerniejsze wnętrze i większy bagażnik (był dłuższy i szerszy od poprzednika). Wstępny projekt samochodu był gotowy w listopadzie 1953. Nadwozie odpowiadało modzie samochodowej pierwszej połowy lat 50. Trzystopniowa automatyczna skrzynia biegów była wzorowana na takiej, jaką stosowano w amerykańskim Fordzie Mainline, zakupionym do prób w 1954 roku. Po wypuszczeniu trzech jeszcze prototypów ostatecznie samochód został w lipcu 1955 roku zaakceptowany przez władze do produkcji. 10 października 1956 z taśmy zjechały pierwsze trzy egzemplarze seryjne modelu przejściowego, a produkcja ruszyła od początku 1957 roku, natomiast do sprzedaży samochód trafił z dniem 1 marca.
Na początku lat 60. prowadzono już prace nad całkowicie nowym modelem GAZ-24 Wołga, lecz jako rozwiązanie przejściowe, dla podtrzymania zmniejszającego się eksportu do krajów zachodnich, rozpoczęto w kwietniu 1962 roku produkcję przestylizowanego modelu dotychczasowej Wołgi M-21. Równocześnie do sedana dołączyła wersja kombi – GAZ M-22, także opracowana przede wszystkim z myślą o eksporcie na rynki zachodnie. Trzecia seria stała się najliczniejszą wersją pierwszego modelu Wołgi, wyprodukowaną w ilości ponad dwukrotnie większej, niż poprzednie – 468 036 (łącznie z GAZ-22).
GAZ-21 Wołga, ze względu na swoje zastosowanie jako komunistycznego pojazdu rządowego, przybrał w Polsce charakter złowrogi. Czarna Wołga miała rzekomo porywać dzieci wieczorami, a ponadto rozprawiać się z wywrotowcami i działalnością opozycyjną. W środku mieli jeździć: księża, zakonnice, ubecja, agenci radzieccy, Żydzi, wampiry a nawet sataniści, którzy mieli sprzedawać krew dziecięcą do państw zachodnich. Oczywiście żadna z tych informacji, będących wytworem dezinformacyjnej psychozy lat 70. XX wieku nigdy nie znalazła potwierdzenia.
GAZ M-21 Wołga, bo tak wcześniej oznaczano te samochody, był następcą samochodu M-20 Pobieda. Prace nad nowocześniejszym samochodem średniej klasy rozpoczęto w zakładach GAZ w 1951 roku. Dla ułatwienia produkcji zachowano ten sam rozstaw osi, co w M-20 (2700 mm), ale Wołga otrzymała obszerniejsze wnętrze i większy bagażnik (był dłuższy i szerszy od poprzednika). Wstępny projekt samochodu był gotowy w listopadzie 1953. Nadwozie odpowiadało modzie samochodowej pierwszej połowy lat 50. Trzystopniowa automatyczna skrzynia biegów była wzorowana na takiej, jaką stosowano w amerykańskim Fordzie Mainline, zakupionym do prób w 1954 roku. Po wypuszczeniu trzech jeszcze prototypów ostatecznie samochód został w lipcu 1955 roku zaakceptowany przez władze do produkcji. 10 października 1956 z taśmy zjechały pierwsze trzy egzemplarze seryjne modelu przejściowego, a produkcja ruszyła od początku 1957 roku, natomiast do sprzedaży samochód trafił z dniem 1 marca.
Na początku lat 60. prowadzono już prace nad całkowicie nowym modelem GAZ-24 Wołga, lecz jako rozwiązanie przejściowe, dla podtrzymania zmniejszającego się eksportu do krajów zachodnich, rozpoczęto w kwietniu 1962 roku produkcję przestylizowanego modelu dotychczasowej Wołgi M-21. Równocześnie do sedana dołączyła wersja kombi – GAZ M-22, także opracowana przede wszystkim z myślą o eksporcie na rynki zachodnie. Trzecia seria stała się najliczniejszą wersją pierwszego modelu Wołgi, wyprodukowaną w ilości ponad dwukrotnie większej, niż poprzednie – 468 036 (łącznie z GAZ-22).
GAZ-21 Wołga, ze względu na swoje zastosowanie jako komunistycznego pojazdu rządowego, przybrał w Polsce charakter złowrogi. Czarna Wołga miała rzekomo porywać dzieci wieczorami, a ponadto rozprawiać się z wywrotowcami i działalnością opozycyjną. W środku mieli jeździć: księża, zakonnice, ubecja, agenci radzieccy, Żydzi, wampiry a nawet sataniści, którzy mieli sprzedawać krew dziecięcą do państw zachodnich. Oczywiście żadna z tych informacji, będących wytworem dezinformacyjnej psychozy lat 70. XX wieku nigdy nie znalazła potwierdzenia.
 |
| Rzeczona "Czarna Wołga' czyli GAZ-21 (fot. Maciej Barnaś, CC BY-SA 3.0) |