Linia kolejowa 202 to jedyna główna linia kolejowa w Polsce, która w większości jest jednotorowa. Utrudnia to znacznie prowadzenie sensownego ruchu kolejowego. Na prawie 334 kilometry długości tylko 83 kilometry linii są dwutorowe. Dziś podróż na wskroś przez Pomorze.
Historia linii sięga połowy XIX wieku. W roku 1843 Towarzystwo Kolei Żelaznej Berlińsko-Szczecińskiej (Berlin-Stettiner Eisenbahn-Gesellschaft – BSE) ukończyło budowę linii do Szczecina – pierwszej na Pomorzu. Linię tę 3 lata później przedłużono ją do Stargardu, a mniej więcej 10 lat później spółka-córka BSE – Tylnopomorska Kolej Żelazna (Hinterpommersche Eisenbahn) dostała koncesję na budowę linii dalej na wschód, w kierunku Gdańska. W czerwcu 1859 roku otwarto fragment Stargard - Koszalin. Kolejne odcinki powstawały: w roku 1869 z Koszalina do Słupska, a w roku 1870 w dwóch odcinkach ze Słupska do Gdańska.
Po zakończeniu I wojny światowej i ukształtowaniu się granic, linia znalazła się w granicach trzech państw: Republiki Weimarskiej (Niemiec), II Rzeczypospolitej (Polski) i Wolnego Miasta Gdańska. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 cała linia ponownie znalazła się w granicach Niemiec, pod postacią III Rzeszy. W międzyczasie dołożono drugi tor na odcinku Runowo Pomorskie - Białogard, który został rozebrany w roku 1945. W październiku 1969 roku zelektryfikowano linię 202 między Gdynią Główną a Wejherowem, potem do Gdańska w grudniu 1976 roku. W drugiej połowie lat 80. XX wieku zaczęto rozkładać sieć trakcyjną od Stargardu w kierunku Trójmiasta, co ukończono jesienią 1989 roku.
Linia w dalszym ciągu czeka na lepszy los. Brakuje drugiego toru, a całości przydałaby się modernizacja. Nagranie przygotowane przez Krzysztofa Waszkiewicza to przejazd pociągiem prowadzonym lokomotywą EU07 ze Stargardu do Gdyni Głównej.
Historia linii sięga połowy XIX wieku. W roku 1843 Towarzystwo Kolei Żelaznej Berlińsko-Szczecińskiej (Berlin-Stettiner Eisenbahn-Gesellschaft – BSE) ukończyło budowę linii do Szczecina – pierwszej na Pomorzu. Linię tę 3 lata później przedłużono ją do Stargardu, a mniej więcej 10 lat później spółka-córka BSE – Tylnopomorska Kolej Żelazna (Hinterpommersche Eisenbahn) dostała koncesję na budowę linii dalej na wschód, w kierunku Gdańska. W czerwcu 1859 roku otwarto fragment Stargard - Koszalin. Kolejne odcinki powstawały: w roku 1869 z Koszalina do Słupska, a w roku 1870 w dwóch odcinkach ze Słupska do Gdańska.
Po zakończeniu I wojny światowej i ukształtowaniu się granic, linia znalazła się w granicach trzech państw: Republiki Weimarskiej (Niemiec), II Rzeczypospolitej (Polski) i Wolnego Miasta Gdańska. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 cała linia ponownie znalazła się w granicach Niemiec, pod postacią III Rzeszy. W międzyczasie dołożono drugi tor na odcinku Runowo Pomorskie - Białogard, który został rozebrany w roku 1945. W październiku 1969 roku zelektryfikowano linię 202 między Gdynią Główną a Wejherowem, potem do Gdańska w grudniu 1976 roku. W drugiej połowie lat 80. XX wieku zaczęto rozkładać sieć trakcyjną od Stargardu w kierunku Trójmiasta, co ukończono jesienią 1989 roku.
Linia w dalszym ciągu czeka na lepszy los. Brakuje drugiego toru, a całości przydałaby się modernizacja. Nagranie przygotowane przez Krzysztofa Waszkiewicza to przejazd pociągiem prowadzonym lokomotywą EU07 ze Stargardu do Gdyni Głównej.
 |
| fot. Gazeta Wyborcza |