Dworzec główny w Poznaniu jest jednym z największych i najważniejszych tego typu obiektów w Polsce. Ma kategorię A, odprawia rocznie miliony. Połączeń jest bez liku, a składy rozjeżdżają się na wszystkie strony kraju. Dworzec jest ciągle w remoncie. Nowe perony 1, 2 i 3 kontrastują z zapuszczoną częścią tzw. Dworca Zachodniego. Na jedne dostaniemy się przejściem nadziemnym, przez nowy dworzec. Na inne - przejściem podziemnym, które wciąż czeka na swoją szansę. Zresztą dworzec w Poznaniu to chyba najbardziej rozwlekła tego typu budowla w kraju, której częścią jest jeszcze Dworzec Letni, o którym więcej za tydzień.
Przez dworzec przebiega linia kolejowa 3 (magistrala E20 wschód-zachód), którą poruszają się międzynarodowe pociągi do Moskwy, Berlina i dalej. Biorą tutaj początek także linia 271 do Wrocławia, 272 do Kluczborka, 351 do Szczecina oraz 354 do Piły Głównej. Dworzec Poznań Główny żyje bez przerwy, nawet w środku nocy odprawiając liczne składy dalekobieżne. Projekt starego budynku opracowano w 1870 roku, a realizacja trwała od 1874 do 16 listopada 1879 roku, przy czym wykończenie dworca zakończono niemal 30 lat później, w roku 1906. Zanim jednak powstał, w rejonie ulicy Zachodniej zbudowano tymczasowy Dworzec Marchijski, uruchomiony w roku 1870 specjalnie dla linii Poznań - Gubin, w oczekiwaniu na pozwolenie na budowę właściwego obiektu. Stary dworzec składał się z północnego skrzydła frontowego z centralnie usytuowanym holem oraz zespołu przylegających od południa skrzydeł zgrupowanych przy dwu dziedzińcach wewnętrznych. Elewacje obłożone były czerwoną licówką.
Wkrótce przeprowadzono duży remont dworca. Stało się to w roku 1929, przy okazji Powszechnej Wystawy Krajowej, funkcjonującej dziś jako Międzynarodowe Targi Poznańskie. Następnie przyszła II wojna światowa, podczas której dworzec kilkakrotnie został zbombardowany. W latach 1946-1949 odbudowano to miejsce, nadając fasadzie budynku dworcowego cechy stylu klasycystycznego, po czym, w okresie od 1961 do 1976 roku przeobrażono na nowo, na czym zyskał modernistyczny wygląd. Stary budynek zamknięto 25 października 2013 roku.
W tak zwanym międzyczasie powstał drugi dworcowy obiekt od strony zachodniej, zwany Dworcem Łazarskim. Stało się to w roku 1904. Tamten obiekt rozebrano w roku 1927 na potrzeby wspomnianej już PWK, budując nowy, obecny pawilon, noszący nazwę Dworca Zachodniego. Obiekt ten wpisany został na listę zabytków w roku 1978. W latach 90. ubiegłego wieku przeprowadzono jego remont.
W roku 2009 podpisana została umowa między PKP S.A. a Trigranit Development Corporation na wykonanie Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego w Poznaniu. Wartość inwestycji oszacowano na 160 milionów euro. Powstał nowy dworzec o powierzchni 7000 m kw., zlokalizowany nad torami strony wschodniej. Do tego dołożono układ drogowy i galerię handlową Poznań City Center. Nowy dworzec zyskał miano "chlebaka", od niecodziennego kształtu bryły, z którą ponadto było trochę problemów technicznych. Obecnie trwa jeszcze modernizacja całej zachodniej strony dworca Poznań Główny.
Dworzec składa się w sumie 10 peronów, połączonych w konglomeraty. Perony 1, 2 i 3 to perony przelotowe po stronie wschodniej. Z kolei po stronie zachodniej znajdują się perony 4, 5 i 6, z których peron 4 obecnie jest remontowany. Przy dawnym peronie 7 zlokalizowany jest obecnie przystanek Poznańskiego Szybkiego Tramwaju o nazwie Dworzec Zachodni. Poza przelotowymi peronami w Poznaniu istnieją jeszcze perony czołowe: 1a i 2a po stronie wschodniej oraz 4a po stronie zachodniej i 4b przy Dworcu Letnim.
A o Dworcu Letnim, jako że to ciekawe miejsce, więcej za tydzień. Już teraz zapraszam!
![]()
![]()
![]()
![]()
Przez dworzec przebiega linia kolejowa 3 (magistrala E20 wschód-zachód), którą poruszają się międzynarodowe pociągi do Moskwy, Berlina i dalej. Biorą tutaj początek także linia 271 do Wrocławia, 272 do Kluczborka, 351 do Szczecina oraz 354 do Piły Głównej. Dworzec Poznań Główny żyje bez przerwy, nawet w środku nocy odprawiając liczne składy dalekobieżne. Projekt starego budynku opracowano w 1870 roku, a realizacja trwała od 1874 do 16 listopada 1879 roku, przy czym wykończenie dworca zakończono niemal 30 lat później, w roku 1906. Zanim jednak powstał, w rejonie ulicy Zachodniej zbudowano tymczasowy Dworzec Marchijski, uruchomiony w roku 1870 specjalnie dla linii Poznań - Gubin, w oczekiwaniu na pozwolenie na budowę właściwego obiektu. Stary dworzec składał się z północnego skrzydła frontowego z centralnie usytuowanym holem oraz zespołu przylegających od południa skrzydeł zgrupowanych przy dwu dziedzińcach wewnętrznych. Elewacje obłożone były czerwoną licówką.
Wkrótce przeprowadzono duży remont dworca. Stało się to w roku 1929, przy okazji Powszechnej Wystawy Krajowej, funkcjonującej dziś jako Międzynarodowe Targi Poznańskie. Następnie przyszła II wojna światowa, podczas której dworzec kilkakrotnie został zbombardowany. W latach 1946-1949 odbudowano to miejsce, nadając fasadzie budynku dworcowego cechy stylu klasycystycznego, po czym, w okresie od 1961 do 1976 roku przeobrażono na nowo, na czym zyskał modernistyczny wygląd. Stary budynek zamknięto 25 października 2013 roku.
W tak zwanym międzyczasie powstał drugi dworcowy obiekt od strony zachodniej, zwany Dworcem Łazarskim. Stało się to w roku 1904. Tamten obiekt rozebrano w roku 1927 na potrzeby wspomnianej już PWK, budując nowy, obecny pawilon, noszący nazwę Dworca Zachodniego. Obiekt ten wpisany został na listę zabytków w roku 1978. W latach 90. ubiegłego wieku przeprowadzono jego remont.
W roku 2009 podpisana została umowa między PKP S.A. a Trigranit Development Corporation na wykonanie Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego w Poznaniu. Wartość inwestycji oszacowano na 160 milionów euro. Powstał nowy dworzec o powierzchni 7000 m kw., zlokalizowany nad torami strony wschodniej. Do tego dołożono układ drogowy i galerię handlową Poznań City Center. Nowy dworzec zyskał miano "chlebaka", od niecodziennego kształtu bryły, z którą ponadto było trochę problemów technicznych. Obecnie trwa jeszcze modernizacja całej zachodniej strony dworca Poznań Główny.
Dworzec składa się w sumie 10 peronów, połączonych w konglomeraty. Perony 1, 2 i 3 to perony przelotowe po stronie wschodniej. Z kolei po stronie zachodniej znajdują się perony 4, 5 i 6, z których peron 4 obecnie jest remontowany. Przy dawnym peronie 7 zlokalizowany jest obecnie przystanek Poznańskiego Szybkiego Tramwaju o nazwie Dworzec Zachodni. Poza przelotowymi peronami w Poznaniu istnieją jeszcze perony czołowe: 1a i 2a po stronie wschodniej oraz 4a po stronie zachodniej i 4b przy Dworcu Letnim.
A o Dworcu Letnim, jako że to ciekawe miejsce, więcej za tydzień. Już teraz zapraszam!
