Chociaż przez Szczekociny przechodzi linia kolejowa, to pociągiem do tego niespełna 4-tysięcznego miasteczka się nie dostaniemy. Wszystko przez to, że linia kolejowa 64, choć czynna dla składów dalekobieżnych, na całym odcinku nie obsługuje lokalnego ruchu pociągów.
Linię kolejową 64, uważaną za rdzeń trasy, potocznie określanej mianem „protezy koniecpolskiej”, uruchomiono na odcinku Koniecpol – Kozłów 28 grudnia 1971 roku. Linia ma 43,5 kilometra długości, a na jej trasie znalazło się w sumie 6 przystanków kolejowych: Marcinkowice, Mstyczów, Węgrzynów Stary, Szczekociny, Starzyny oraz Wola Kuczkowska. Początkowo linia posiadała 1 tor, natomiast w roku 1988 otwarto drugi na odcinku Kozłów – Starzyny, umożliwiając tym samym sprawne włączanie się pociągów z Krakowa na Centralną Magistralę Kolejową, łączącą Śląsk z Warszawą. Elektryfikację linii przeprowadzono do końca 1973 roku.
Początkowo, poza kilkoma pociągami pospiesznymi (tamtędy kursował m.in. słynny Reymont z Krakowa do Łodzi Fabrycznej), uruchamiane były także pociągi osobowe, zatrzymujące się na wszystkich przystankach. Przez lata były to 3 pary z Kozłowa do Częstochowy i z powrotem, oraz dodatkowo pociąg o nazwie Giewont na trasie Częstochowa – Zakopane. W latach 90. XX wieku zostały dwa pociągi oraz Giewont, a na początku XXI wieku już sam tylko Giewont. Wraz z wejściem w życie nowego rozkładu jazdy pociąg przyspieszony Giewont został zlikwidowany (od 14 grudnia 2006), tym samym odcinek Starzyny – Koniecpol został zamknięty dla ruchu, a stacja w Szczekocinach pozbawiona ostatniego pociągu, który ją obsługiwał. Giewont już nigdy nie wrócił na tę trasę – zaczął niebawem kursować jako interREGIO na trasie Częstochowa – Katowice – Żywiec – Sucha Beskidzka – Zakopane.
Trasę Kozłów – Starzyny obsługiwały jednak ciągle składy ekspresowe i dalekobieżne PKP Intercity, z których żaden od 10 lat nie zatrzymał się w Szczekocinach. Pociągi kursujące zresztą „protezą” dalej, do Częstochowy i Wrocławia, także nie miały założonych postojów w tym miejscu. Stacja w Szczekocinach składała się z dwóch torów zasadniczych, pomiędzy którymi znajdował się peron wyspowy z wiatami. Poza tym istniało jeszcze kilka torów dodatkowych (co najmniej 3). W miejscu zarośli po południowej stronie torów znajdował się niegdyś budynek dworca z kasami, poczekalnią i tzw. szklanym rozkładem jazdy (szklane płytki z informacją o godzinie i relacji pociągu). W trakcie remontu szlaku stacja w Szczekocinach przestała istnieć. Zlikwidowano peron i tory dodatkowe. Stało się to latem 2011 roku.
Linię kolejową 64, uważaną za rdzeń trasy, potocznie określanej mianem „protezy koniecpolskiej”, uruchomiono na odcinku Koniecpol – Kozłów 28 grudnia 1971 roku. Linia ma 43,5 kilometra długości, a na jej trasie znalazło się w sumie 6 przystanków kolejowych: Marcinkowice, Mstyczów, Węgrzynów Stary, Szczekociny, Starzyny oraz Wola Kuczkowska. Początkowo linia posiadała 1 tor, natomiast w roku 1988 otwarto drugi na odcinku Kozłów – Starzyny, umożliwiając tym samym sprawne włączanie się pociągów z Krakowa na Centralną Magistralę Kolejową, łączącą Śląsk z Warszawą. Elektryfikację linii przeprowadzono do końca 1973 roku.
Początkowo, poza kilkoma pociągami pospiesznymi (tamtędy kursował m.in. słynny Reymont z Krakowa do Łodzi Fabrycznej), uruchamiane były także pociągi osobowe, zatrzymujące się na wszystkich przystankach. Przez lata były to 3 pary z Kozłowa do Częstochowy i z powrotem, oraz dodatkowo pociąg o nazwie Giewont na trasie Częstochowa – Zakopane. W latach 90. XX wieku zostały dwa pociągi oraz Giewont, a na początku XXI wieku już sam tylko Giewont. Wraz z wejściem w życie nowego rozkładu jazdy pociąg przyspieszony Giewont został zlikwidowany (od 14 grudnia 2006), tym samym odcinek Starzyny – Koniecpol został zamknięty dla ruchu, a stacja w Szczekocinach pozbawiona ostatniego pociągu, który ją obsługiwał. Giewont już nigdy nie wrócił na tę trasę – zaczął niebawem kursować jako interREGIO na trasie Częstochowa – Katowice – Żywiec – Sucha Beskidzka – Zakopane.
Trasę Kozłów – Starzyny obsługiwały jednak ciągle składy ekspresowe i dalekobieżne PKP Intercity, z których żaden od 10 lat nie zatrzymał się w Szczekocinach. Pociągi kursujące zresztą „protezą” dalej, do Częstochowy i Wrocławia, także nie miały założonych postojów w tym miejscu. Stacja w Szczekocinach składała się z dwóch torów zasadniczych, pomiędzy którymi znajdował się peron wyspowy z wiatami. Poza tym istniało jeszcze kilka torów dodatkowych (co najmniej 3). W miejscu zarośli po południowej stronie torów znajdował się niegdyś budynek dworca z kasami, poczekalnią i tzw. szklanym rozkładem jazdy (szklane płytki z informacją o godzinie i relacji pociągu). W trakcie remontu szlaku stacja w Szczekocinach przestała istnieć. Zlikwidowano peron i tory dodatkowe. Stało się to latem 2011 roku.
 |
| Perony przystanku Mstyczów, 9 kilometrów od Kozłowa na linii 64 (fot. Michaelus, CC-BY 3.0) |