Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał decyzję o wpisaniu układu urbanistycznego placu do rejestru zabytków. Przeciwnicy grzebania w układzie urbanistycznym placu mają więc potężną kartę przetargową w walce z dzielnicą Ochota. Przypomnę, że wałkowany od kilku miesięcy projekt przebudowy placu Narutowicza zakłada zwężenie oraz wyprostowanie Grójeckiej i wytyczenie przestrzeni pieszej w miejscu starej jezdni i istniejącej pętli tramwajowej. Całkowita likwidacja tej pętli oznaczałaby, że w przypadku jakiegokolwiek wypadku czy awarii w rejonie Bitwy Warszawskiej 1920 roku oznaczałaby paraliż tramwajowy Ochoty i Rakowca od placu Zawiszy po pętlę na alei Krakowskiej.
Plac Narutowicza w obecnym kształcie wytyczony został w 1923 roku. Pętla tramwajowa powstała w roku 1930. Ostatnia przebudowa Grójeckiej i zmiana układu torowego na pętli miała miejsce w latach 60. XX wieku. Jak podkreśla konserwator, na placu znajduje się szereg wartościowych obiektów, wśród nich kościół św. Jakuba, uznawany jest za jedno z najwybitniejszych dzieł polskiego modernizmu inspirowanego architekturą romańską. Teraz więc każda chęć kombinowania przy placu Narutowicza będzie wymagała zgody i opinii Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Plac Narutowicza w obecnym kształcie wytyczony został w 1923 roku. Pętla tramwajowa powstała w roku 1930. Ostatnia przebudowa Grójeckiej i zmiana układu torowego na pętli miała miejsce w latach 60. XX wieku. Jak podkreśla konserwator, na placu znajduje się szereg wartościowych obiektów, wśród nich kościół św. Jakuba, uznawany jest za jedno z najwybitniejszych dzieł polskiego modernizmu inspirowanego architekturą romańską. Teraz więc każda chęć kombinowania przy placu Narutowicza będzie wymagała zgody i opinii Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
 |
| fot. mapio.net |