Linia metra U5 w Berlinie nieodzownie kojarzy się ze stolicą Niemieckiej Republiki Demokratycznej (DDR), jako że była jedyną linią, która od początku do końca w całości znalazła się w obrębie tzw. Berlina Wschodniego. Jej historia rozpoczęła się w roku 1927, kiedy to rozpoczęto budowę pierwszego fragmentu. 21 grudnia 1930 roku uruchomiono więc 7-kilometrowy odcinek od Alexanderplatz do stacji Friedrichsfelde, za którą znalazły się warsztaty naprawcze i stacja techniczna Friedrichsfelde. Wówczas linia nosiła oznaczenie E, które utrzymało się do lat 90. XX wieku.
Kolejną stację, o 1200 metrów dalej, nazwano Tierpark. Trasę do niej uruchomiono 25 czerwca 1973 roku. Jest to ostatnia podziemna stacja w ciągu linii U5. Pozostałe odcinki otwarto rok po roku jako naziemne. 1 lipca 1988 pociągi docierać zaczęły do stacji Elsterwerdaer Platz (przedłużenie o 3 kilometry), a dokładnie rok później do stacji Hönow (przedłużenie o 7 kilometrów), znajdującej się na granicy miasta, a której nazwa pochodzi zresztą od podberlińskiej miejscowości. 2 października 1991 roku uruchomiono dodatkową stację Louis-Lewin-Straße.
Trwa budowa przedłużenia linii do dworca Hauptbahnhof i połączenia jej z linią U55, ale o tym następnym razem.
Kolejną stację, o 1200 metrów dalej, nazwano Tierpark. Trasę do niej uruchomiono 25 czerwca 1973 roku. Jest to ostatnia podziemna stacja w ciągu linii U5. Pozostałe odcinki otwarto rok po roku jako naziemne. 1 lipca 1988 pociągi docierać zaczęły do stacji Elsterwerdaer Platz (przedłużenie o 3 kilometry), a dokładnie rok później do stacji Hönow (przedłużenie o 7 kilometrów), znajdującej się na granicy miasta, a której nazwa pochodzi zresztą od podberlińskiej miejscowości. 2 października 1991 roku uruchomiono dodatkową stację Louis-Lewin-Straße.
Trwa budowa przedłużenia linii do dworca Hauptbahnhof i połączenia jej z linią U55, ale o tym następnym razem.
 |
| fot. Jcornelius (CC-BY SA 3.0) |