Berlińska linia metra U4 to ostatnia z rodziny linii małoprofilowych. Przez lata dzierżyła palmę pierwszeństwa pod względem najkrótszej linii metra w mieście (laur utracony na rzecz linii U55). Liczy niespełna 2900 metrów długości i posiada 5 stacji, wliczając w to początkowy Nollendorfplatz oraz końcową stację Innsbrucker Platz. Czas przejazdu wynosi 6 minut.
Jej historia sięga roku 1903, kiedy to niezależne miasto (obecnie dzielnica Berlina) Schöneberg postanowiło zbudować sobie krótką linię metra na własne potrzeby. Pierwotnie chciano, by zajęła się tym spółka Berliner Hochbahngesellschaft, operująca berlińskim metrem, jednak wskutek fiaska negocjacji miasto postanowiło budować samo. Inwestycję rozpoczęto 8 grudnia 1908 roku. Linia gotowa była w całości pod koniec roku 1910 tak, że od 1 grudnia rozpoczęła się regularna eksploatacja, a linia oznaczona została BI. Tę z kolei miasto Schöneberg zleciło właśnie Berliner Hochbahngesellschaft. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom, które były w pełni kompatybilne z pozostałymi liniami małego profilu, możliwe stało się późniejsze włączenie tego odcinka co całej sieci.
Do 1932 roku za stacją Innsbrucker Platz działała stacja techniczna, którą zastąpiono poprzez połączenie linii U4 z U1, dzięki czemu pociągi mogą zjeżdżać do STP na Warschauer Straße. Część pociągów nocuje także w tunelu, w rejonie stacji Nollendorfplatz, co jest dość popupalne w Berlinie.
A teraz ciekawostka: w latach 1985-1993 na trasie linii U4 testowano ruch bezobsługowy. Rozwiązanie SelTrac w tym celu dostarczyło przedsiębiorstwo Standard Elektrik Lorenz. Dzięki temu wagoniki kursowały z częstotliwością 50 do 90 sekund.
Jej historia sięga roku 1903, kiedy to niezależne miasto (obecnie dzielnica Berlina) Schöneberg postanowiło zbudować sobie krótką linię metra na własne potrzeby. Pierwotnie chciano, by zajęła się tym spółka Berliner Hochbahngesellschaft, operująca berlińskim metrem, jednak wskutek fiaska negocjacji miasto postanowiło budować samo. Inwestycję rozpoczęto 8 grudnia 1908 roku. Linia gotowa była w całości pod koniec roku 1910 tak, że od 1 grudnia rozpoczęła się regularna eksploatacja, a linia oznaczona została BI. Tę z kolei miasto Schöneberg zleciło właśnie Berliner Hochbahngesellschaft. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom, które były w pełni kompatybilne z pozostałymi liniami małego profilu, możliwe stało się późniejsze włączenie tego odcinka co całej sieci.
Do 1932 roku za stacją Innsbrucker Platz działała stacja techniczna, którą zastąpiono poprzez połączenie linii U4 z U1, dzięki czemu pociągi mogą zjeżdżać do STP na Warschauer Straße. Część pociągów nocuje także w tunelu, w rejonie stacji Nollendorfplatz, co jest dość popupalne w Berlinie.
A teraz ciekawostka: w latach 1985-1993 na trasie linii U4 testowano ruch bezobsługowy. Rozwiązanie SelTrac w tym celu dostarczyło przedsiębiorstwo Standard Elektrik Lorenz. Dzięki temu wagoniki kursowały z częstotliwością 50 do 90 sekund.
 |
| Stacja końcowa linii U4 - Innsbrucker Platz (fot. Phaeton1, CC-BY SA 3.0) |