Bakerloo Line to jedna z linii metra w Londynie, piąta pod względem długości w stolicy Anglii. Została uruchomiona w 1906 roku. Obecnie liczy 23,3 kilometry długości. Na jej trasie znajduje się 25 stacji, w tym 15 podziemnych i 10 naziemnych. Korzysta z niej ok. 96 mln pasażerów rocznie. Na mapach sieci metra tradycyjnie oznaczana jest kolorem brązowym. Słowo „Bakerloo” było początkowo przydomkiem, jaki linia zyskała tuż po swoim otwarciu. Jej oficjalna nazwa brzmiała wówczas Baker Street and Waterloo Railway. Potoczne określenie szybko stało się tak popularne, że linia wkrótce została przemianowana.
10 marca 1906 nastąpiło otwarcie linii między stacjami Baker Street i Lambeth North. 5 sierpnia 1906 przedłużono ją na południe z nowym krańcem na Elephant & Castle. 27 marca 1907 Bakerloo dotarła do Marylebone, a 15 czerwca jeszcze dalej, do Edgware Road. Kolejne przedłużenie uruchomiono 1 grudnia 1913 do stacji Paddington. Na początku roku 1915 otwarto kolejne dwie stacje na północy Londynu: Kilburn Park i Queen’s Park. 10 maja otwarto odcinek do stacji Willesden Junction i linia jako pierwsza zaczęła współużytkować perony kolejowe. W kwietniu 1917 roku uruchomiono stację Watford Junction na północy, a na kolejną rozbudowę przyszło czekać do roku 1939, kiedy to 20 listopada uruchomiono „branch”, czyli odgałęzienie linii na trasie Baker Street - Stanmore. Na odcinku od Baker Street do Finchley Road biegnie ono nowo wybudowaną trasą, zaś dalej do Stanmore Bakerloo przejmuje dotychczasowy odcinek Metropolitan Line. Odgałęzienie to w roku 1979 weszło w skład linii Jubilee. W roku 1982 kolejkę skrócono do Stonebridge Park, natomiast obsługę dalszego odcinka powierzono kolei. Ten stan rzeczy zmienił się 4 czerwca 1984, kiedy to ponownie puszczono Bakerloo na północ, po torach kolejowych, a stacją końcową uczyniono Harrow & Wealdstone.
10 marca 1906 nastąpiło otwarcie linii między stacjami Baker Street i Lambeth North. 5 sierpnia 1906 przedłużono ją na południe z nowym krańcem na Elephant & Castle. 27 marca 1907 Bakerloo dotarła do Marylebone, a 15 czerwca jeszcze dalej, do Edgware Road. Kolejne przedłużenie uruchomiono 1 grudnia 1913 do stacji Paddington. Na początku roku 1915 otwarto kolejne dwie stacje na północy Londynu: Kilburn Park i Queen’s Park. 10 maja otwarto odcinek do stacji Willesden Junction i linia jako pierwsza zaczęła współużytkować perony kolejowe. W kwietniu 1917 roku uruchomiono stację Watford Junction na północy, a na kolejną rozbudowę przyszło czekać do roku 1939, kiedy to 20 listopada uruchomiono „branch”, czyli odgałęzienie linii na trasie Baker Street - Stanmore. Na odcinku od Baker Street do Finchley Road biegnie ono nowo wybudowaną trasą, zaś dalej do Stanmore Bakerloo przejmuje dotychczasowy odcinek Metropolitan Line. Odgałęzienie to w roku 1979 weszło w skład linii Jubilee. W roku 1982 kolejkę skrócono do Stonebridge Park, natomiast obsługę dalszego odcinka powierzono kolei. Ten stan rzeczy zmienił się 4 czerwca 1984, kiedy to ponownie puszczono Bakerloo na północ, po torach kolejowych, a stacją końcową uczyniono Harrow & Wealdstone.
 |
| Końcowa stacja Bakerloo Line - Harrow & Wealdstone (fot. Whohe! CC BY-SA 3.0) |