Stacja kolejowa Wrocław Sołtysowice położona jest przy alei Poprzecznej, tuż za Centrum Handlowym Korona, do którego zapewnia wygodny dostęp. Pozostaje dobrze skomunikowana autobusami komunikacji miejskiej.
Stacja znajduje się na trasie dawnej Kolei Prawego Brzegu Odry, ponadto odgałęzia się od niej linia Kolei Wrocławsko-Jelczańskiej. W 2000 roku zawieszono kursowanie składów pasażerskich w kierunku Jelcza oraz Opola przez Jelcz, także na przystanku tym zatrzymują się jedynie składy osobowe w kierunku do i od Wrocławia.
Stację otwarto 28 maja 1868 jako Schottwitz. W roku 1930 do nazwy dodano niemiecką nazwę miasta Wrocław, a w roku 1936 zmieniono ją na Breslau Burgweide. W czasie walk o miasto od lutego do maja 1945 na stacji i na łącznicy prowadzącej do Osobowic działał niemiecki pociąg pancerny ostrzeliwujący oddziały radzieckie i polskie na Wzgórzach Trzebnickich. Po wojnie, w roku 1945, stację przemianowano na Wrocław Sułkowice. Dzisiejszą nazwę nosi od lutego 1947 roku.
Budynek dworcowy, zaprojektowany przez nieznanego architekta, powstał około 1871 roku. Jest to gmach murowany z cegły i otynkowany, nakryty dachem dwuspadowym. Od strony wschodniej przylega do niego parterowy magazyn, a od zachodniej znajduje się piętrowa przybudówka z pomieszczeniami służbowymi a tuż dalej dwuipółpiętrowa nastawnia dysponująca. Na parterze umiejscowiona jest poczekalnia, kasy pasażerskie (nieczynne) i towarowe, dawniej również przechowalnia bagażu, a na piętrze mieszkanie. Okna parteru zostały osadzone na gzymsie działowym, wszystkie otwory zamknięto odcinkiem łuku. Od strony ulicy dworzec jest poprzedzony niewielkim placem. Przed wejściem do budynku dworca znajduje się niewielki skwer i pozostałość po fontannie.
Ze stacją osobową graniczy grupa towarowa, od której odchodzą bocznice do nieistniejącej cukrowni i młyna oraz łącznik do Osobowic. Stacja posiada status węzłowej. Stacja składa się z 3 peronów jednokrawędziowych: perony 1 i 2 obsługują linię główną 143, z Wrocławia w kierunku Oleśnicy, natomiast peron 3 wzniesiono na potrzeby linii 292 do Jelcza przez Swojczyce. Ciekawostką jest, że ze względu na konieczność umiejscowienia wiaduktu kolejowego na odpowiednio dużej wysokości w celu bezkolizyjnego przecięcia linii kolejowej do Jelcza z pobliską drogą szybkiego ruchu prowadzącą w kierunku Warszawy, peron 3 obsługujący tę linię jest pochyły i wznosi się w górę w kierunku zachodnim. Perony są położone po drugiej stronie przejazdu kolejowego znajdującego się koło stacji, a nie przy budynku stacji.
![]()
![]()
![]()
![]()
Stacja znajduje się na trasie dawnej Kolei Prawego Brzegu Odry, ponadto odgałęzia się od niej linia Kolei Wrocławsko-Jelczańskiej. W 2000 roku zawieszono kursowanie składów pasażerskich w kierunku Jelcza oraz Opola przez Jelcz, także na przystanku tym zatrzymują się jedynie składy osobowe w kierunku do i od Wrocławia.
Stację otwarto 28 maja 1868 jako Schottwitz. W roku 1930 do nazwy dodano niemiecką nazwę miasta Wrocław, a w roku 1936 zmieniono ją na Breslau Burgweide. W czasie walk o miasto od lutego do maja 1945 na stacji i na łącznicy prowadzącej do Osobowic działał niemiecki pociąg pancerny ostrzeliwujący oddziały radzieckie i polskie na Wzgórzach Trzebnickich. Po wojnie, w roku 1945, stację przemianowano na Wrocław Sułkowice. Dzisiejszą nazwę nosi od lutego 1947 roku.
Budynek dworcowy, zaprojektowany przez nieznanego architekta, powstał około 1871 roku. Jest to gmach murowany z cegły i otynkowany, nakryty dachem dwuspadowym. Od strony wschodniej przylega do niego parterowy magazyn, a od zachodniej znajduje się piętrowa przybudówka z pomieszczeniami służbowymi a tuż dalej dwuipółpiętrowa nastawnia dysponująca. Na parterze umiejscowiona jest poczekalnia, kasy pasażerskie (nieczynne) i towarowe, dawniej również przechowalnia bagażu, a na piętrze mieszkanie. Okna parteru zostały osadzone na gzymsie działowym, wszystkie otwory zamknięto odcinkiem łuku. Od strony ulicy dworzec jest poprzedzony niewielkim placem. Przed wejściem do budynku dworca znajduje się niewielki skwer i pozostałość po fontannie.
Ze stacją osobową graniczy grupa towarowa, od której odchodzą bocznice do nieistniejącej cukrowni i młyna oraz łącznik do Osobowic. Stacja posiada status węzłowej. Stacja składa się z 3 peronów jednokrawędziowych: perony 1 i 2 obsługują linię główną 143, z Wrocławia w kierunku Oleśnicy, natomiast peron 3 wzniesiono na potrzeby linii 292 do Jelcza przez Swojczyce. Ciekawostką jest, że ze względu na konieczność umiejscowienia wiaduktu kolejowego na odpowiednio dużej wysokości w celu bezkolizyjnego przecięcia linii kolejowej do Jelcza z pobliską drogą szybkiego ruchu prowadzącą w kierunku Warszawy, peron 3 obsługujący tę linię jest pochyły i wznosi się w górę w kierunku zachodnim. Perony są położone po drugiej stronie przejazdu kolejowego znajdującego się koło stacji, a nie przy budynku stacji.
