Linia tramwajowa numer 7 w Szczecinie kursuje niemal od początku historii tramwajów elektrycznych w tym mieście. W roku 1904 łączyła Golęcino z Potulicką, oznaczona kolorem czerwonym. Trasa ta nie zmieniła się do II wojny światowej. W roku 1946 „siódemka” kursowała na trasie Hutnicza – Mickiewicza, a od roku 1948 na trasie Żołnierska – Jana z Kolna. W latach 50. linia kursowała po istniejących jeszcze torowiskach na alei Wojska Polskiego od placu Zwycięstwa do placu Szarych Szeregów, Obrońców Stalingradu i Staromłyńską. W roku 1964 trasa przebiegała następująco: Krzekowo – Mickiewicza – Jagiellońska – Obrońców Stalingradu – Wyszaka – Stocznia Szczecińska. Po zamknięciu trasy na ulicy Wyszaka trasa została przeniesiona w dzisiejszy przebieg, a w roku 1973 linię wycofano także z alei Wojska Polskiego i Obrońców Stalingradu, gdzie tory zlikwidowano. Według stanu na rok 1988 tramwaje linii 7 kursowały już z Krzekowa do pętli Basen Górniczy.
Dziś linia nadal kursuje tą trasą. Jest jedyną linią, której nie wydłużono z Basenu Górniczego do nowej pętli na Turkusowej. Liczy sobie 10 kilometrów długości i 18 przystanków. Czas przejazdu wynosi 32-33 minuty. Jest to ponadto jedna z dwóch linii (poza linią 12), której częstotliwość w dni powszednie dochodzi do 6 minut.
Dziś linia nadal kursuje tą trasą. Jest jedyną linią, której nie wydłużono z Basenu Górniczego do nowej pętli na Turkusowej. Liczy sobie 10 kilometrów długości i 18 przystanków. Czas przejazdu wynosi 32-33 minuty. Jest to ponadto jedna z dwóch linii (poza linią 12), której częstotliwość w dni powszednie dochodzi do 6 minut.
 |
| fot. Szczecinolog (CC BY-SA 3.0) |