Stacja kolejowa w Sławkowie uruchomiona została wraz z otwarciem Kolei Iwanogrodzko-Frankowskiej w roku 1885. Od tego czasu pozostaje nieustannie w użyciu. Zatrzymują się tam nieliczne pociągi osobowe Przewozów Regionalnych, kursujące z Katowic do Kielc i z powrotem. W okresie od 1977 do 1984 roku stacja nosiła nazwę Dąbrowa Górnicza Sławków, jako że w tym czasie Sławków stanowił dzielnicę tego miasta w wyniku przemian demograficznych. Elektryfikację przeprowadzono w II połowie lat 60. XX wieku.
Stacja składa się z jednokrawędziowego peronu numer 1, przyległego do budynku dworca oraz peronu wyspowego numer 2, wyłożonego w całości płytami chodnikowymi. Dojście do niego zapewnia ścieżka z płyt żelbetonowych w poziomie szyn. Istnieje także, zarośnięty i od dawna nieużywany, peron 3 – bardzo krótki peron służbowy z jedną krawędzią.
Budynek dworca pozytywnie wyróżnia się na tle innych tego typu obiektów, położonych wzdłuż linii kolejowej 62. Okazała bryła składa się z dwóch kondygnacji i poddasza. Kompozycji dopełniają ozdobne wykończenia wykuszy, przybierające formę frontonów, i okalający cały dach rząd niskich arkad, niby ubogie attyki. Chociaż elewacja nie jest szczególnie zadbana, to i tak budynek prezentuje się świetnie.
Stacja składa się z jednokrawędziowego peronu numer 1, przyległego do budynku dworca oraz peronu wyspowego numer 2, wyłożonego w całości płytami chodnikowymi. Dojście do niego zapewnia ścieżka z płyt żelbetonowych w poziomie szyn. Istnieje także, zarośnięty i od dawna nieużywany, peron 3 – bardzo krótki peron służbowy z jedną krawędzią.
Budynek dworca pozytywnie wyróżnia się na tle innych tego typu obiektów, położonych wzdłuż linii kolejowej 62. Okazała bryła składa się z dwóch kondygnacji i poddasza. Kompozycji dopełniają ozdobne wykończenia wykuszy, przybierające formę frontonów, i okalający cały dach rząd niskich arkad, niby ubogie attyki. Chociaż elewacja nie jest szczególnie zadbana, to i tak budynek prezentuje się świetnie.
 |
| fot. Michal_TG (Ogólnopolska Baza Kolejowa) |