Pierwsza linia tramwaju konnego w Szczecinie została uruchomiona 23 sierpnia 1879. Linia miała swój początek przy zajezdni u zbiegu al. Wojska Polskiego i ul. Piotra Skargi, biegła do pl. Zwycięstwa, następnie przez Bramę Portowa, ul. Grodzką, Staromłyńską, pl. Hołdu Pruskiego, ulicami Roosevelta, Wyzwolenia do obecnego Ronda Giedroycia. 25 października 1885 do linii dobudowano jeszcze jedną na następującej trasie od ul. P. Skargi do Dworca Głównego i od Niebuszewa do Dworca Głównego. Po dwóch latach pierwsza linia została skierowana do ul. Jana z Kolna. W 1897 linia została zelektryfikowana, a 4 lipca tego samego roku skrócono ją do ul. Wyszyńskiego, i to właśnie na trasie Wyszyńskiego – Łękno odbyły się próby uruchomienia tramwaju elektrycznego. W pierwszych latach do jednotorowej linii dobudowano drugi tor. Wymieniono też tory. W roku 1905 liniom nadano numery od 1 do 7. Linia Łękno – Wyszyńskiego otrzymała nr 1 oraz została przedłużona do Łasztowni. Była to pierwsza w historii linia, która przekroczyła Odrę.
W roku 1906 nastąpiło przedłużenie linii w stronę północno-zachodnią, do ul. Ostrawickiej. W 1912 linia otrzymała kolor żółty. W stronę południowo-wschodnią linię przedłużano stopniowo: 26 listopada 1925 roku „jedynka” dotarła do Stoczni Remontowej „Parnica”, rok później do Basenu Górnośląskiego, następnie 1 października 1926 roku do Mostu Cłowego, a 17 lipca następnego roku do Lotniska położonego poza ówczesnymi granicami miasta. Jednocześnie otwarto 3 lipca 1927 nowy odcinek trasy prowadzący do Toru Kolarskiego. Od tego momentu linia ta była najdłuższa w Szczecinie i liczyła 11,5 km długości. Do 1927 dopóki nie wybudowano trakcji na mostach tramwaje linii pierwszej przejeżdżały przez nie siłą rozpędu.
Po wojnie linia 1 została uruchomiona na trasie: Ostrawicka – pl.Zwycięstwa. W latach 60. „jedynka” od placu Zgody jeździła przez ulicę Obrońców Stalingradu, plac Żołnierza, Wyszaka i Jana z Kolna, kończąc trasę przy Stoczni Szczecińskiej. Po katastrofie tramwajowej w 1967, odcinek przy ulicy Wyszaka został wyłączony z ruchu, co spowodowało zmianę trasy jedynki. Od tego czasu tramwaje tej linii jeździły przez ulice Matejki, Malczewskiego oraz Dubois. W następnych latach w centrum zlikwidowano wiele torowisk, wówczas linia 1 miała podobną trasę do dzisiejszej. Obecnie linia kursuje już na niezmienionej trasie spod jeziora Głębokiego do pętli na Potulickiej.
Przed wojną linię obsługiwały tramwaje typu LHB, Niesky, Bremen. Obecnie linię obsługują pojedyncze wagony rodziny 105N, przegubowe wagony KT4D oraz pojedyncze wozy T6A2D. W okresie wakacyjnym linia jest obsługiwana przez podwójne składy. Ma 9,4 kilometra długości i 20 przystanków, a trasa pokonywana jest w 34-35 minut.
W roku 1906 nastąpiło przedłużenie linii w stronę północno-zachodnią, do ul. Ostrawickiej. W 1912 linia otrzymała kolor żółty. W stronę południowo-wschodnią linię przedłużano stopniowo: 26 listopada 1925 roku „jedynka” dotarła do Stoczni Remontowej „Parnica”, rok później do Basenu Górnośląskiego, następnie 1 października 1926 roku do Mostu Cłowego, a 17 lipca następnego roku do Lotniska położonego poza ówczesnymi granicami miasta. Jednocześnie otwarto 3 lipca 1927 nowy odcinek trasy prowadzący do Toru Kolarskiego. Od tego momentu linia ta była najdłuższa w Szczecinie i liczyła 11,5 km długości. Do 1927 dopóki nie wybudowano trakcji na mostach tramwaje linii pierwszej przejeżdżały przez nie siłą rozpędu.
Po wojnie linia 1 została uruchomiona na trasie: Ostrawicka – pl.Zwycięstwa. W latach 60. „jedynka” od placu Zgody jeździła przez ulicę Obrońców Stalingradu, plac Żołnierza, Wyszaka i Jana z Kolna, kończąc trasę przy Stoczni Szczecińskiej. Po katastrofie tramwajowej w 1967, odcinek przy ulicy Wyszaka został wyłączony z ruchu, co spowodowało zmianę trasy jedynki. Od tego czasu tramwaje tej linii jeździły przez ulice Matejki, Malczewskiego oraz Dubois. W następnych latach w centrum zlikwidowano wiele torowisk, wówczas linia 1 miała podobną trasę do dzisiejszej. Obecnie linia kursuje już na niezmienionej trasie spod jeziora Głębokiego do pętli na Potulickiej.
Przed wojną linię obsługiwały tramwaje typu LHB, Niesky, Bremen. Obecnie linię obsługują pojedyncze wagony rodziny 105N, przegubowe wagony KT4D oraz pojedyncze wozy T6A2D. W okresie wakacyjnym linia jest obsługiwana przez podwójne składy. Ma 9,4 kilometra długości i 20 przystanków, a trasa pokonywana jest w 34-35 minut.
 |
| fot. Szczecinolog (GFDL) |