Linia autobusowa 111 w Warszawie jest jedną z tych, która kursuje Nowym Światem i Krakowskim Przedmieściem, a w okresie od kwietnia do października w weekendy plącze się objazdem ze względu na zamknięcie swojego podstawowego ciągu.
Pierwszy raz autobusy z tym numerem wyjechały na ulice stolicy 22 lutego 1949 roku po przekształceniu i skróceniu linii R. Pojechała z Placu Unii Lubelskiej przez Rakowiecką i Wołoską do Płatowcowej na Wyględowie, wkrótce jednak wydłużono jej trasę najpierw na Plac Zbawiciela, a następnie przez Noakowskiego i Emilii Plater do Dworca Śródmieście. Po likwidacji pętli tamże w roku 1953 linię 111 na powrót skrócono do Placu Konstytucji.
5 czerwca 1955 roku połączono linie 111 i 111-bis, co doprowadziło do wydłużenia linii przez Racławicką, Żwirki i Wigury, Sasanki najpierw na Marynarską, a później do pętli Bokserska. 1 lutego 1961 roku linia 111 została zlikwidowana. Wróciła 8 maja tego samego roku, na trasie z Placu Zwycięstwa przez Nowy Świat, Most Poniatowskiego i Saską na Zwycięzców, jako obsługa rozbudowującej się Saskiej Kępy. Potem linię wydłużono najpierw do Placu Teatralnego, a 21 lutego 1964 roku przedłużono ją na Muranów, do pętli Zamenhofa. W 1969 uruchomiono dla linii 111 uliczną pętlę Esperanto. W roku 1979 autobusy dotarły do nowej pętli Afrykańska, na przedpolach osiedlowego Gocławia. Kolejne wydłużenia wgłąb tej dzielnicy miały miejsce 1983 i 1987 roku. Od tamtej pory wprowadzane były jedynie korekty przebiegu odnoszące się do pojedynczych ulic.
Linia na swojej trasie Gocław - Esperanto obsługuje 29 par przystanków. Kursuje w takcie od 10 do 15 minut, a rozkładowy czas przejazdu waha się od 35 do 45 minut.
Pierwszy raz autobusy z tym numerem wyjechały na ulice stolicy 22 lutego 1949 roku po przekształceniu i skróceniu linii R. Pojechała z Placu Unii Lubelskiej przez Rakowiecką i Wołoską do Płatowcowej na Wyględowie, wkrótce jednak wydłużono jej trasę najpierw na Plac Zbawiciela, a następnie przez Noakowskiego i Emilii Plater do Dworca Śródmieście. Po likwidacji pętli tamże w roku 1953 linię 111 na powrót skrócono do Placu Konstytucji.
5 czerwca 1955 roku połączono linie 111 i 111-bis, co doprowadziło do wydłużenia linii przez Racławicką, Żwirki i Wigury, Sasanki najpierw na Marynarską, a później do pętli Bokserska. 1 lutego 1961 roku linia 111 została zlikwidowana. Wróciła 8 maja tego samego roku, na trasie z Placu Zwycięstwa przez Nowy Świat, Most Poniatowskiego i Saską na Zwycięzców, jako obsługa rozbudowującej się Saskiej Kępy. Potem linię wydłużono najpierw do Placu Teatralnego, a 21 lutego 1964 roku przedłużono ją na Muranów, do pętli Zamenhofa. W 1969 uruchomiono dla linii 111 uliczną pętlę Esperanto. W roku 1979 autobusy dotarły do nowej pętli Afrykańska, na przedpolach osiedlowego Gocławia. Kolejne wydłużenia wgłąb tej dzielnicy miały miejsce 1983 i 1987 roku. Od tamtej pory wprowadzane były jedynie korekty przebiegu odnoszące się do pojedynczych ulic.
Linia na swojej trasie Gocław - Esperanto obsługuje 29 par przystanków. Kursuje w takcie od 10 do 15 minut, a rozkładowy czas przejazdu waha się od 35 do 45 minut.
 |
| fot. Mikiapole3 (CC BY-SA 2.5, warszawa.wikia.com) |