Pierwszy tramwaj linii 9 wyjechał na ulice Warszawy 27 czerwca 1908 roku i była to wówczas piąta linia tramwaju elektrycznego. Linia kursowała wówczas na trasie z Młynarskiej przez Wolską, Chłodną, Żelazną, Leszno, Bielańską, pl. Teatralny, Krakowskie Przedmieście, Nowy Świat i Aleje Jerozolimskie na Plac Unii Lubelskiej. W 1915 roku wydłużono jej trasę na Dworską, jednak w 1917 roku skrócono ją do pierwotnego kształtu. Kolejna zmiana miała miejsce 2 grudnia 1928 roku, kiedy to linia 9 pojechała wydłużoną trasą do pętli Ulrychów u zbiegu ul. Górczewskiej z ul. Jana Olbrachta. Ostatnią przedwojenną zmianą było wydłużenie linii w 1933 roku wzdłuż Rakowieckiej do pętli Kielecka. Na takiej trasie linię zawieszono 8 września 1939 roku w związku działaniami II wojny światowej.
Podczas okupacji „dziewiątkę” przywrócono do kursowania 13 stycznia 1940 roku w ramach wznowienia ruchu na Krakowskim Przedmieściu i Nowym Świecie, kursowała tymi ulicami z Placu Teatralnego na Plac Trzech Krzyży, a po dwóch zmianach trasy w marcu 1940 roku dotarła wzdłuż Alej Ujazdowskich i Rakowieckiej na Kielecką. Bez dalszych zmian istniała do 1944 roku, do momentu wybuchu powstania warszawskiego.
Linię 9 ponownie uruchomiono 12 października 1945 roku przy wykorzystaniu odgruzowanego i odtworzonego torowiska tramwajowego w Alejach Jerozolimskich i skierowano ją początkowo na trasę z Placu Narutowicza przez Aleje Jerozolimskie i Marszałkowską na Plac Zbawiciela. Kursowała tak do 1947 roku, do momentu skrócenia jej do odcinka Plac Starynkiewicza – Plac Zbawiciela w związku z pracami nad przekuwaniem torów, a zlikwidowana została 22 sierpnia. Po zakończeniu prac przywrócono ją na trasie podstawowej Plac Narutowicza – Plac Zbawiciela 16 września 1947 roku.
Jednak już w 1948 roku wydłużono trasę linii, najpierw do skrzyżowania ul. Książęcej z ul. Czerniakowską na Powiślu, a potem do Opaczewskiej na Ochocie. W 1949 roku, w celu usprawnienia transportu z Powiśla przedłużono ją dalej, aż do pętli Solec (Wiadukt) u zbiegu ul. Solec z ul. Czerwonego Krzyża, zaś po zlikwidowaniu pętli Opaczewska skierowano ją 27 września 1959 do nowej pętli Banacha. Od 25 października 1960 roku, w związku z likwidacją torowiska tramwajowego na ul. Książęcej, "dziewiątkę" skierowano na trasę z Banacha przez Aleje Jerozolimskie, Most Poniatowskiego i al. Waszyngtona na Wiatraczną.
W 1963 roku linia została ponownie wydłużona i zaczęła kursować z Okęcia na Gocławek. Taka trasa utrzymała się, jedynie z niewielkimi korektami trasy w związku z remontami, przez kolejne dziesiątki lat, aż do 1 stycznia 1993 roku, kiedy to linia została oficjalnie zlikwidowana z powodu skierowania na Okęcie linii 29 (Huta – Okęcie). Ponownie została jednak uruchomiona 1 maja 1996 roku na trasie sprzed likwidacji, którą, nie wliczając tymczasowych zmian związanych z pracami remontowymi, kursuje do dnia dzisiejszego.
Jest jedną z najbardziej obleganych i najdłużej kursujących linii w mieście. Swoje kursy realizuje do blisko drugiej w nocy.
Podczas okupacji „dziewiątkę” przywrócono do kursowania 13 stycznia 1940 roku w ramach wznowienia ruchu na Krakowskim Przedmieściu i Nowym Świecie, kursowała tymi ulicami z Placu Teatralnego na Plac Trzech Krzyży, a po dwóch zmianach trasy w marcu 1940 roku dotarła wzdłuż Alej Ujazdowskich i Rakowieckiej na Kielecką. Bez dalszych zmian istniała do 1944 roku, do momentu wybuchu powstania warszawskiego.
Linię 9 ponownie uruchomiono 12 października 1945 roku przy wykorzystaniu odgruzowanego i odtworzonego torowiska tramwajowego w Alejach Jerozolimskich i skierowano ją początkowo na trasę z Placu Narutowicza przez Aleje Jerozolimskie i Marszałkowską na Plac Zbawiciela. Kursowała tak do 1947 roku, do momentu skrócenia jej do odcinka Plac Starynkiewicza – Plac Zbawiciela w związku z pracami nad przekuwaniem torów, a zlikwidowana została 22 sierpnia. Po zakończeniu prac przywrócono ją na trasie podstawowej Plac Narutowicza – Plac Zbawiciela 16 września 1947 roku.
Jednak już w 1948 roku wydłużono trasę linii, najpierw do skrzyżowania ul. Książęcej z ul. Czerniakowską na Powiślu, a potem do Opaczewskiej na Ochocie. W 1949 roku, w celu usprawnienia transportu z Powiśla przedłużono ją dalej, aż do pętli Solec (Wiadukt) u zbiegu ul. Solec z ul. Czerwonego Krzyża, zaś po zlikwidowaniu pętli Opaczewska skierowano ją 27 września 1959 do nowej pętli Banacha. Od 25 października 1960 roku, w związku z likwidacją torowiska tramwajowego na ul. Książęcej, "dziewiątkę" skierowano na trasę z Banacha przez Aleje Jerozolimskie, Most Poniatowskiego i al. Waszyngtona na Wiatraczną.
W 1963 roku linia została ponownie wydłużona i zaczęła kursować z Okęcia na Gocławek. Taka trasa utrzymała się, jedynie z niewielkimi korektami trasy w związku z remontami, przez kolejne dziesiątki lat, aż do 1 stycznia 1993 roku, kiedy to linia została oficjalnie zlikwidowana z powodu skierowania na Okęcie linii 29 (Huta – Okęcie). Ponownie została jednak uruchomiona 1 maja 1996 roku na trasie sprzed likwidacji, którą, nie wliczając tymczasowych zmian związanych z pracami remontowymi, kursuje do dnia dzisiejszego.
Jest jedną z najbardziej obleganych i najdłużej kursujących linii w mieście. Swoje kursy realizuje do blisko drugiej w nocy.
 |
| fot. Warszawikia |
 |
| fot. Mikiapole3 (Warszawikia) |