Linia tramwajowa numer 2 w Warszawie powstała 1 sierpnia 1908 roku jako dziewiąta linia tramwaju elektrycznego, śladem wcześniejszej linii czerwonej. Przez kilka miesięcy kursowała na trasie od skrzyżowania ul. Dzikiej z ul. Gęsia przez Franciszkańską, Nowiniarską, Miodową, Krakowskie Przedmieście i Nowy Świat na Plac Trzech Krzyży. Pierwotnie uległa likwidacji już w 1909 roku, a po ponownym uruchomieniu kursowała na podobnej trasie z Placu Muranowskiego przez Nalewki, Gęsią, Dzielną, Karmelicką, Leszno, Solną, pl. Mirowski, Królewską i Krakowskie Przedmieście na Plac Trzech Krzyży. Kursowała jedynie w okresie zimowym, latem jej śladem jeździła linia 21 – w ten sposób linia 2 dotrwała do 1916 roku, kiedy to została zlikwidowana, i choć przywrócono jej kursowanie w 1918 roku, to ponownie zniknęła ona z ulic wiosną 1919 roku.
Po raz drugi "dwójka" pojawiła się na torach 19 listopada 1922 roku, kiedy to w związku z otwarciem nowej trasy tramwajowej na ul. Czerniakowskiej połączyła Plac Muranowski wzdłuż trasy z 1916 roku i dalej przez pl. Trzech Krzyży, Książęcą i Czerniakowską z Wójtówką, jednak już w grudniu została przedłużona na Plac Bernardyński na Czerniakowie. W 1925 roku zmodyfikowano jej trasę w rejonie pl. Muranowskiego, zaś w 1927 roku ponownie skrócono ją do Wójtówki. W 1930 roku została zlikwidowana, a na jej bazie powstała nowa linia 2a (Plac Muranowski – Czerniaków).
W 1932 roku zapadła jednak decyzja o zmianie oznaczenia linii "2a" na "2", wobec czego linia po raz kolejny zaczęła kursować 30 maja 1932 roku na trasie spod Dworca Gdańskiego przez pl. Muranowski, Dziką, Dzielną, Karmelicką, Leszno, Solną, pl. Mirowski, pl. Żelaznej Bramy, Królewską, Krakowskie Przedmieście, Książęcą i Czerniakowską na Sadybę. W 1935 roku linię wydłużono wzdłuż ul. Powązkowskiej do pętli Powązki - IV Brama oraz skierowano przez ul. Marszałkowską (zamiast przez Krakowskie Przedmieście), jednak jeszcze w tym samym roku przedłużono jej bieg na właściwe Powązki (Elbląska). W 1937 roku znacznie zmieniono trasę linii 2, w związku z uruchomieniem linii 8 (Powązki-Elbląska – Nowowiejska) skrócono ją do Placu Żelaznej Bramy, skierowano ponownie przez Krakowskie Przedmieście i skrócono z drugiej strony do Placu Bernardyńskiego – na takiej trasie linia dotrwała do 1939 roku.
Podczas niemieckiej okupacji "dwójkę" uruchomiono 17 marca 1940 roku na bardzo krótkiej trasie z Placu Trzech Krzyży przez ul. Książęcą i ul. Czerniakowską, początkowo do pętli Łazienkowska, a później stopniowo wydłużanej do 1941 roku do pętli Sadyba. Ze względu jednak na niską frekwencję już kilka miesięcy później linię skrócono do Placu Bernardyńskiego, a w 1942 roku zlikwidowano ją poprzez połączenie z linią 16 (Ulrychów – Plac Bernardyński).
Już po wojnie linię 2 uruchomiono jaką drugą linię tramwajową i połączono nią Dworzec Wschodni przez ul. Kijowską i ul. Grochowską z Gocławkiem, w 1949 roku skrócono ją do Wiatracznej, a miesiąc później zlikwidowano w związku z przekuwanie szyn na nowy rozstaw. Ponownie linię „dwójkę" uruchomiono 11 czerwca 1950 roku, kursowała wówczas z Cmentarza Bródnowskiego przez 11 Listopada, Targową, al. Zieleniecką i Aleje Jerozolimskie na Plac Trzech Krzyży. Bez większych zmian istniała do 1959 roku, kiedy to po otwarciu Mostu Gdańskiego skierowano ją przez ul. Starzyńskiego, ul. Międzyparkową, ul. Nowotki, ul. Marszałkowską na Rakowiecką. W 1964 roku, w ramach reorganizacji sieci, przedłużono ją przez ul. Spacerową i ul. Czerniakowską do Wilanowa, w miejsce skasowanej linii 33-bis.
Kolejne zmiany przyniósł 1969 roku, kiedy w wyniku likwidacji torowiska na ul. św. Wincentego "dwójkę" skierowano wzdłuż ul. Odrowąża i ul. Wysockiego na Pelcowiznę, a po likwidacji torów na tej drugiej ulicy w 1971 roku wzdłuż Rembielińskiej najpierw na Annopol, a w 1973 roku na Żerań Wschodni, z jednoczesnym skróceniem trasy po drugiej stronie do Sadyby. Po ostatecznej likwidacji torowiska na ul. Czerniakowskiej linię 2 skierowano przez Nowowiejską, Grójecką i al. Krakowską na Okęcie – stała się wówczas jedną z najdłuższych linii tramwajowych w Warszawie.
Od tego momentu linia przechodziła jedynie niewielkie zmiany związane z remontami. Dopiero 4 września 2000 roku skierowano ją na Banacha (w zamian na Okęcie pojechała linia 15). 3 stycznia 2004 roku w związku z dostosowywaniem przebiegu linii do I linii metra skierowano ją od ul. Słomińskiego przez ul. Broniewskiego najpierw na Hutę, potem 2 stycznia 2006 roku na Koło, a 5 kwietnia 2008 roku skrócono ją do Piasków. Na tej trasie dotrwała do 2009 roku, kiedy to linię skasowano 31 sierpnia, a na skróconej trasie zastąpiła ją linia 41.
Dnia 21 stycznia 2013 roku „dwójka” wróciła jako pierwsza linia, obsługująca nowe torowisko na Moście Marii Skłodowskiej-Curie, jako pierwsza linia na stałe obsługiwana tramwajami dwukierunkowymi. Początkowo kursowała do Starych Świdrów codziennie, ale ostatecznie od 6 kwietnia 2013, w ramach planu oszczędności, kursowanie linii zawieszono w soboty, niedziele i święta, a w dni powszednie linia kursowała natomiast jedynie w godzinach od 5:45 do 21:00. Od lipca 2013 roku kursowanie skrócono do godzin szczytu, mimo to Zarząd Transportu Miejskiego nie zmienił numeru linii na rozpoczynającą się na 4 (proponowano numer 42) zgodnie z występującymi normami dla linii tramwajowych okresowych, argumentując to tym, że wkrótce ponownie trzeba będzie zmieniać numerację. Ostatecznie linia 2 została wydłużona po zakończeniu budowy dalszego odcinka trasy tramwajowej do pętli Tarchomin Kościelny w Wigilię, 24 grudnia 2014 roku.
Po raz drugi "dwójka" pojawiła się na torach 19 listopada 1922 roku, kiedy to w związku z otwarciem nowej trasy tramwajowej na ul. Czerniakowskiej połączyła Plac Muranowski wzdłuż trasy z 1916 roku i dalej przez pl. Trzech Krzyży, Książęcą i Czerniakowską z Wójtówką, jednak już w grudniu została przedłużona na Plac Bernardyński na Czerniakowie. W 1925 roku zmodyfikowano jej trasę w rejonie pl. Muranowskiego, zaś w 1927 roku ponownie skrócono ją do Wójtówki. W 1930 roku została zlikwidowana, a na jej bazie powstała nowa linia 2a (Plac Muranowski – Czerniaków).
W 1932 roku zapadła jednak decyzja o zmianie oznaczenia linii "2a" na "2", wobec czego linia po raz kolejny zaczęła kursować 30 maja 1932 roku na trasie spod Dworca Gdańskiego przez pl. Muranowski, Dziką, Dzielną, Karmelicką, Leszno, Solną, pl. Mirowski, pl. Żelaznej Bramy, Królewską, Krakowskie Przedmieście, Książęcą i Czerniakowską na Sadybę. W 1935 roku linię wydłużono wzdłuż ul. Powązkowskiej do pętli Powązki - IV Brama oraz skierowano przez ul. Marszałkowską (zamiast przez Krakowskie Przedmieście), jednak jeszcze w tym samym roku przedłużono jej bieg na właściwe Powązki (Elbląska). W 1937 roku znacznie zmieniono trasę linii 2, w związku z uruchomieniem linii 8 (Powązki-Elbląska – Nowowiejska) skrócono ją do Placu Żelaznej Bramy, skierowano ponownie przez Krakowskie Przedmieście i skrócono z drugiej strony do Placu Bernardyńskiego – na takiej trasie linia dotrwała do 1939 roku.
Podczas niemieckiej okupacji "dwójkę" uruchomiono 17 marca 1940 roku na bardzo krótkiej trasie z Placu Trzech Krzyży przez ul. Książęcą i ul. Czerniakowską, początkowo do pętli Łazienkowska, a później stopniowo wydłużanej do 1941 roku do pętli Sadyba. Ze względu jednak na niską frekwencję już kilka miesięcy później linię skrócono do Placu Bernardyńskiego, a w 1942 roku zlikwidowano ją poprzez połączenie z linią 16 (Ulrychów – Plac Bernardyński).
Już po wojnie linię 2 uruchomiono jaką drugą linię tramwajową i połączono nią Dworzec Wschodni przez ul. Kijowską i ul. Grochowską z Gocławkiem, w 1949 roku skrócono ją do Wiatracznej, a miesiąc później zlikwidowano w związku z przekuwanie szyn na nowy rozstaw. Ponownie linię „dwójkę" uruchomiono 11 czerwca 1950 roku, kursowała wówczas z Cmentarza Bródnowskiego przez 11 Listopada, Targową, al. Zieleniecką i Aleje Jerozolimskie na Plac Trzech Krzyży. Bez większych zmian istniała do 1959 roku, kiedy to po otwarciu Mostu Gdańskiego skierowano ją przez ul. Starzyńskiego, ul. Międzyparkową, ul. Nowotki, ul. Marszałkowską na Rakowiecką. W 1964 roku, w ramach reorganizacji sieci, przedłużono ją przez ul. Spacerową i ul. Czerniakowską do Wilanowa, w miejsce skasowanej linii 33-bis.
Kolejne zmiany przyniósł 1969 roku, kiedy w wyniku likwidacji torowiska na ul. św. Wincentego "dwójkę" skierowano wzdłuż ul. Odrowąża i ul. Wysockiego na Pelcowiznę, a po likwidacji torów na tej drugiej ulicy w 1971 roku wzdłuż Rembielińskiej najpierw na Annopol, a w 1973 roku na Żerań Wschodni, z jednoczesnym skróceniem trasy po drugiej stronie do Sadyby. Po ostatecznej likwidacji torowiska na ul. Czerniakowskiej linię 2 skierowano przez Nowowiejską, Grójecką i al. Krakowską na Okęcie – stała się wówczas jedną z najdłuższych linii tramwajowych w Warszawie.
Od tego momentu linia przechodziła jedynie niewielkie zmiany związane z remontami. Dopiero 4 września 2000 roku skierowano ją na Banacha (w zamian na Okęcie pojechała linia 15). 3 stycznia 2004 roku w związku z dostosowywaniem przebiegu linii do I linii metra skierowano ją od ul. Słomińskiego przez ul. Broniewskiego najpierw na Hutę, potem 2 stycznia 2006 roku na Koło, a 5 kwietnia 2008 roku skrócono ją do Piasków. Na tej trasie dotrwała do 2009 roku, kiedy to linię skasowano 31 sierpnia, a na skróconej trasie zastąpiła ją linia 41.
Dnia 21 stycznia 2013 roku „dwójka” wróciła jako pierwsza linia, obsługująca nowe torowisko na Moście Marii Skłodowskiej-Curie, jako pierwsza linia na stałe obsługiwana tramwajami dwukierunkowymi. Początkowo kursowała do Starych Świdrów codziennie, ale ostatecznie od 6 kwietnia 2013, w ramach planu oszczędności, kursowanie linii zawieszono w soboty, niedziele i święta, a w dni powszednie linia kursowała natomiast jedynie w godzinach od 5:45 do 21:00. Od lipca 2013 roku kursowanie skrócono do godzin szczytu, mimo to Zarząd Transportu Miejskiego nie zmienił numeru linii na rozpoczynającą się na 4 (proponowano numer 42) zgodnie z występującymi normami dla linii tramwajowych okresowych, argumentując to tym, że wkrótce ponownie trzeba będzie zmieniać numerację. Ostatecznie linia 2 została wydłużona po zakończeniu budowy dalszego odcinka trasy tramwajowej do pętli Tarchomin Kościelny w Wigilię, 24 grudnia 2014 roku.
 |
| Historia linii 2 w formie graficznej (warszawa.wikia.com) |
 |
| (warszawa.wikia.com) |