Dworzec w Koluszkach to jeden z najważniejszych węzłów kolejowych w Polsce, a już na pewno w województwie łódzkim. Dworzec ten znajduje się w centrum miasta, które tory kolejowe rozcinają na kawałki. Krzyżują się tu linie z Warszawy, Łodzi, Katowic i Tomaszowa Mazowieckiego.
Dworzec uruchomiony został jako przystanek Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w dniu 2 września 1846 roku, po otwarciu odcinka Rogów – Piotrków Trybunalski. "Węzłowość" Koluszki uzyskały 19 listopada 1865, kiedy to otwarto połączenie kolejowe Koluszek z Łodzią Fabryczną, za pomocą tzw. Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej. Po otwarciu trasy do Skarżyska Kamiennej przez Tomaszów Mazowiecki w roku 1885 stacja stała się mocno węzłowa, a w tym samym czasie wybudowano takze kolejową obwodnicę Koluszek, pozwalającą na jazdę z Łodzi w Świętokrzyskie bez zmiany czoła. Na przełomie wieków oddano do użytku linię ze Słotwin do Będzelina, potem w roku 1936 z Żakowic Południowych do Słotwin i w 1942 z Zieleni do Koluszek. Kolejne zmiany układu torowego nastąpiły w roku 1954, wraz z elektryfikacją linii do Skierniewic oraz Łodzi. W latach 60. ubiegłego wieku z kolei wykonano łącznicę, która pozwala pociągom ze Śląska jazdę do Łodzi bez konieczności zmiany czoła w Koluszkach. W roku 1968 powstał istniejący do dziś nowy budynek dworca w międzytorzu, dziś znajdujący się na peronie drugim. W latach 70. XX wieku dokończono elektryfikację węzła i tak skończyły się dalsze możliwości rozbudowy koluskiego węzła, który dziś realizować może wszystkie relacje. Dworzec został gruntownie zmodernizowany w latach 2006 - 2008. W jej ramach wyremontowano i torowisko, i perony, a dotychczasowy "most", czyli długą kładkę nad torowiskiem, zastąpiono najdłuższym w Polsce przejściem podziemnym z windami.
Dworzec w Koluszkach ma trzy wyspowe perony, po dwie krawędzie na każdy. Jedynie klockowaty, obłożony żółtą blachą falistą, budynek dworcowy nie doczekał się remontu i nadal nieco odstaje od pozostałych elementów stacji.
Dworzec uruchomiony został jako przystanek Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w dniu 2 września 1846 roku, po otwarciu odcinka Rogów – Piotrków Trybunalski. "Węzłowość" Koluszki uzyskały 19 listopada 1865, kiedy to otwarto połączenie kolejowe Koluszek z Łodzią Fabryczną, za pomocą tzw. Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej. Po otwarciu trasy do Skarżyska Kamiennej przez Tomaszów Mazowiecki w roku 1885 stacja stała się mocno węzłowa, a w tym samym czasie wybudowano takze kolejową obwodnicę Koluszek, pozwalającą na jazdę z Łodzi w Świętokrzyskie bez zmiany czoła. Na przełomie wieków oddano do użytku linię ze Słotwin do Będzelina, potem w roku 1936 z Żakowic Południowych do Słotwin i w 1942 z Zieleni do Koluszek. Kolejne zmiany układu torowego nastąpiły w roku 1954, wraz z elektryfikacją linii do Skierniewic oraz Łodzi. W latach 60. ubiegłego wieku z kolei wykonano łącznicę, która pozwala pociągom ze Śląska jazdę do Łodzi bez konieczności zmiany czoła w Koluszkach. W roku 1968 powstał istniejący do dziś nowy budynek dworca w międzytorzu, dziś znajdujący się na peronie drugim. W latach 70. XX wieku dokończono elektryfikację węzła i tak skończyły się dalsze możliwości rozbudowy koluskiego węzła, który dziś realizować może wszystkie relacje. Dworzec został gruntownie zmodernizowany w latach 2006 - 2008. W jej ramach wyremontowano i torowisko, i perony, a dotychczasowy "most", czyli długą kładkę nad torowiskiem, zastąpiono najdłuższym w Polsce przejściem podziemnym z windami.
Dworzec w Koluszkach ma trzy wyspowe perony, po dwie krawędzie na każdy. Jedynie klockowaty, obłożony żółtą blachą falistą, budynek dworcowy nie doczekał się remontu i nadal nieco odstaje od pozostałych elementów stacji.
 |
| Peron 2 dworca w Koluszkach, wraz z budynkiem (fot. Crusier, CFDL) |